Trek het je niet persoonlijk aan, Eva, want dat is het zelden. Zie je instructeur liever als een flegmatiek paard. En wat doe je als een paard niet meteen reageert op je hulp? Precies, dan herhaal je het. Als hij ook niet reageert op je tweede hulp, geef je een duidelijkere, grotere derde hulp. Als er dan nog steeds niets gebeurt, wordt het tijd om zijn pols te checken. Leeft hij nog? Geef dan een vierde hulp en eis dit keer een reactie. En anders, tja…
Iets om je af te vragen als je je hulpen regelmatig moet herhalen: snapt die ander eigenlijk wel wat je bedoelt? Geef je misschien te veel verschillende, te vage of tegenstrijdige hulpen? Want daar is geen beginnen aan. Je moet paarden, en veel mensen, maar één hulp tegelijk geven. En je moet heel, heel duidelijk zijn.
Kort samengevat: of de gewenste reactie blijft uit omdat jouw hulpen te onduidelijk zijn. Of die ander moet nog leren wat de hulpen betekenen. Of je hebt met een ezel te maken.
-Afke
P.S. Dat over die ezel is een grapje. Ezels zijn leuk.
Afke Teunen schrijft al twintig jaar over paarden. Ze is tekstschrijver, géén therapeut. Het opvolgen van haar advies is dan ook op eigen risico 😉
