Veulen uit bevroren eicel, UGent, Katrien Smits
Veulen uit bevroren eicel, UGent, Katrien Smits

Veulen geboren uit ingevroren eicel maakt het goed

Nieuws

In mei dit jaar werd een veulen geboren uit een ingevroren eicel aan de Universiteit van Gent. Dat is erg bijzonder, want de stappen die hiervoor nodig waren, zijn nooit eerder met succes toegepast bij een paard. Bit belde met betrokken dierenarts Katrien Smits, zij kon in ieder geval al vertellen dat het veulen, nu aan maand oud, gezond en wel op de wei staat met zijn draagmoeder.



VICSI


“Met het hengstenveulen gaat het prima. Hij is vrolijk, actief en erg mensgericht. Hij staat net als ieder ander veulen bij zijn draagmoeder op de wei,” vertelt Katrien Smits, postdoctoraal onderzoeker en betrokken specialist. VICSI, zoals het veulen heet, is geboren op 12 mei aan de faculteit Diergeneeskunde van de UGent in Merelbeke. De warmbloed is vernoemd naar de twee technieken die gebruikt zijn: vitrificatie en ICSI. Hierbij is een eicel ingevroren en later in het laboratorium ontdooid, gerijpt, bevrucht en tot een embryo gekweekt, waarna deze bij een draagmerrie werd ingeplant. Dat dit met een ingevroren eicel wordt gedaan is nieuw, eerder lukte het wel al met embryo’s.

Twee technieken


Bij vitrificatie, één van de toegepaste technieken, wordt de eicel heel snel ingevroren, waardoor er een glasachtige structuur ontstaat. “Normaal vormen zich ijskristallen bij het invriezen. Als dit in de eicel gebeurt, kan deze beschadigd worden, dus dat moeten we vermijden,” vertelt Katrien. “Daarom worden de eicellen met behulp van vloeibare stikstof en een hoge concentratie beschermende stoffen direct naar 196 graden Celsius onder nul gekoeld.” Dit gebeurt in minder dan een seconde. Bij ICSI, de andere techniek die toegepast is, wordt onder een microscoop met een hele fijne naald van glas een spermacel in de eicel gespoten. Juist de combinatie van deze twee technieken zorgt ervoor dat een ingevroren eicel bevrucht en tot embryo gekweekt kan worden.

Samenwerking


Door de samenwerking met verschillende teams, waaronder de vakgroep Voortplanting, Verloskunde en Bedrijfsdiergeneeskunde, maar ook dierenartsen, onderzoekers uit binnen- en buitenland, kon dit resultaat bij paarden relatief snel bereikt worden. Katrien vertelt: “In totaal zijn we hier vier jaar mee bezig geweest, waarvan mijn collega, Nerea Ortiz Escribano, drie jaar gewerkt heeft aan het optimaliseren van de invriestechnieken bij het rund.” Maar met ICSI voor het creëren van proefbuisveulens houdt Katrien zich al tien jaar bezig. Door de samenwerking van specialisten onder leiding van professor Ann van Soom is het gelukt dit succes te boeken.

Databank van bedreigde paardenrassen


In deze onderzoeksfase werden de eicellen van geslachte merries gebruikt. “Op deze manier konden we gemakkelijk meer eicellen verzamelen. Nu we weten dat dit werkt, kunnen we in de toekomst deze techniek ook voor klinische doeleinden toepassen,” legt Katrien uit. “Doordat je de eicel invriest, in plaats van het embryo, kun je de keuze van bevruchting uitstellen. Op deze manier kan men eerst afwachten hoe een merrie het doet in bijvoorbeeld de sport. Maar er kan ook een databank aangelegd worden van bijvoorbeeld bedreigde paardenrassen en paardachtigen.”

Meer onderzoek


Deze techniek is dus veelbelovend, maar er moet nog wel meer onderzoek gedaan worden om de techniek bruikbaar te maken in de praktijk. In dit onderzoek werd maar 34% van de eicellen rijp en na bevruchting ontwikkelde maar 5% van de geïnjecteerde eicellen tot een goed embryo. Bij verse eicellen is de rijping 60% en ontwikkelt 20% van de bevruchte eicellen tot een embryo dat overgeplant kan worden. “Elke stap vormt een risico dat groter is dan bij niet-ingevroren eicellen.”

De geboorte van VICSI betekent wel dat praktische toepassingen een stap dichterbij komen, waardoor het transport en bewaren van eicellen van paardachtigen mogelijk wordt. Voorlopig maakt VICSI zelf het in ieder geval erg goed!

Bron: Bitmagzine.nl