detail oog
detail oog

Blog: #metoo en de paardenwereld

Nieuws

­­Hollywood is in de ban van seksuele intimidatie. Velen reageren geschokt en verbaasd. Met #metoo laten vrouwen over de hele wereld weten dat zij dezelfde problemen hebben. Dat maakt de omvang duidelijker en het onderwerp bespreekbaar. Hopelijk helpt dat laatste weer bij een oplossing. En ik ben voor een oplossing, dus bij deze. #metoo #paardenwereld.


Ik was dertien of veertien en wilde een eigen pony. Hij bood het alternatief. Hij verhuurde er twee. Het lukte me om mijn ouders over te halen en mijn droom kwam uit. Ik moest de pony wel delen met mijn zusje, maar ach. Ik ging vaak genoeg alleen en dan was het mijn pony. Soms was ik zelfs helemaal alleen op stal. En soms kwam hij dan bij me staan, terwijl ik mijn pony poetste. Hij stond achter me of naast me, in elk geval vlakbij. Hij zei iets, maakte een gebaar en raakte me aan. Mijn billen, mijn kruis of mijn borsten. Hij lachte erbij alsof het een grapje was; ‘Oeps, daar gaat mijn hand, haha, gekke hand’. Soms grabbelde hij gerichter. Toen ik een keer wilde opstappen, bood hij aan de pony vast te houden en daar ging die hand weer. Zat het ineens tussen mijn zadel en mij. ‘Haha.’

In het begin was ik vooral verbaasd. Dit soort gedrag was nooit besproken op school en zeker niet thuis. Dit wist ik wel: als ik erover vertel, ben ik mijn pony kwijt. Ik probeerde hem dus te ontlopen. Als hij in de stal achter me kwam staan, kroop ik onder de pony door naar de andere kant. Opstappen kon ik zelf wel en ik ging eerst een stukje wandelen. En ik zei vaak ‘nee’ en ‘niet doen’. Ik heb het maanden volgehouden. Uiteindelijk durfde ik niet meer alleen op stal te zijn. Huilend heb ik het mijn moeder verteld. En ik had gelijk: ik raakte mijn pony kwijt. Het voelde als een straf.

Mijn ouders hebben de ponyclub ingelicht. De man was namelijk commandant. Het bestuur reageerde geschokt. Ze wisten van niets. Het was bekend dat hij handtastelijk werd als hij had gedronken, maar ‘volwassen vrouwen beten van zich af en dan stopte hij’. De andere meisjes van de ponyclub wisten het allemaal allang. Tijdens één van de eerste lessen kwamen wat oudere meisjes naar me toe en zeiden: “Iew, je hebt een pony bij die viezerik?” Pas later snapte ik wat ze bedoelden.

Het andere meisje op stal werd evengoed lastiggevallen en mijn moeder heeft het haar ouders verteld. Ook zij mocht er niet meer rijden. Er is geen aangifte gedaan. Dat wilde mijn ouders niet. De man heeft ongetwijfeld nieuwe huurders gevonden. Hij bleef commandant en jureerde soms op de manege in de buurt. Inmiddels is het bijna dertig jaar geleden, het was een oudere man en ik neem aan dat hij nu weinig kwaad meer kan doen.

Als ik de #metoo-verhalen van vrouwen lees, ben ik vooral verbaasd dat we niet meer horen over de paardenwereld. Zoveel jonge paardenmeisjes die zo vreselijk graag willen ponyrijden. Het is naïef om te denken dat daar geen misbruik van gemaakt wordt. Laten we daarom een les halen uit het Hollywood-drama. Laten we paardenmeisjes (en jongens!) inlichten zodat ze dit foute gedrag in elk geval herkennen. Ik denk dat het helpt om daarover te praten. Ik denk dat het mij zou hebben geholpen, zowel voor als na die tijd. Geen enkele pony is die angst waard.
Heb jij het er al met je dochter en zoon over gehad?