Het afscheid van Lady Go Lightly

27 oktober 2017, 00:00 Nieuws
“Lady Go Lightly is bij ons thuis geboren op 22 juni 2007. We hadden haar moeder Cisco in september 2006 gekocht Zij was op dat moment drachtig van Le matsjo. Ze heeft twee jaar bij ons thuis gestaan en na verkoop van onze boerderij twee jaar op een pensionstal. Op vierjarige leeftijd heb ik haar zelf beleerd met behulp van mijn moeder. Aangezien we nog geen zadel hadden hebben we haar beleerd zonder zadel en met een halster. Ik heb haar pas op vijfjarige leeftijd uitgebracht op wedstrijden aangezien ze erg jeugdig was. Als driejarige heeft ze wel meegelopen op de keuring. Hier werd ze ster met een eerste premie en zelfs kampioen!”
[panel]Lady Go Lightly
2007 tot 2017
Eigenaar: Elina de Groot (1998)
Ras: NRPS
Kleur: Palomino
‘Lady was mijn support, mijn alles’ 
[/panel]

Kampioen

“We zijn twee jaar op rij kampioen geworden van het bestgaande rijpony van het NRPS. Lady liep op zevenjarige leeftijd Z1. We reden echter niet alleen dressuur maar ook springwedstrijden (thuis op ZZ-niveau), cross, endurance en ze was beleerd voor de wagen. Ze kende ook enkele vrijheidsdressuur trucjes en we maakte ook graag lange buitenritten. We konden echt alles samen en we gingen vaak met halster en zonder zadel een buitenrit maken. Heerlijk! Ik vertrouwde haar volledig. Mijn grootste droom kwam ook uit, samen kampioen in de M1 op de nationale kampioenschappen van het NRPS.”

Fokken

“Helaas werd ik achttien in 2016 en heb ik haar even te koop gehad. Eerlijk gezegt vond ik dit heel moeilijk en wilde ik haar het liefste houden. Maar ze was nog maar negen en Z1 en had een mooie kleur. Uiteindelijk heb ik toch besloten om haar te houden en haar te laten dekken. Zo kon ze bij ons blijven! Het paard van mijn moeder had in 2016 een veulen gekregen en Lady was toen zo blij. Die was al uit de stal ontsnapt om erbij te kunnen kijken! Een geboren moeder. Ze was gelukkig in één keer drachtig en aftellen kon beginnen! Ik was zo blij. Ik had helaas kort daarvoor mijn bekken gebroken. Mijn zitbeenknobbels, schaambeen en heiligbeen waren ook kapot. Dus een maand lang op bed liggen en in de rolstoel. Ze was een geweldige steun voor mij. Mijn vriendin Sylke kon haar in die tijd rijden. Lady heeft mij weer leren lopen, ik mocht op haar hals steunen en zo werd ik weer mobiel.”

Bevalling

“Lady was inmiddels negen maanden drachtig. Ik was in de stal aanwezig om te voeren om half acht. Ik zou daarna vertrekken naar school, maar ik zag dat Lady lag en aardig hijgde. Ik controleer haar helemaal en zag dat ze aan het bevallen was. Ze was nog maar negen maanden drachtig, dus dat kon niet goed zijn. Ik was helemaal alleen thuis en wist niet wat ik moest doen. Ik heb mijn vader gebeld en die adviseerde om de dierenarts te bellen. Dit heb ik gedaan en ondertussen Sylke gebeld. Die kon gelukkig direct komen. Mijn meisje had ontzettend pijn en het ging steeds slechter. Ik heb de dierenarts nog twee keer gebeld en heb uiteindelijk een uur moeten wachten. Lady was al aan het eind van haar krachten.  We hebben het veulen moeten halen. Alleen dit ging heel moeilijk. Het veulen lag in stuitligging. Toen we uiteindelijk twee achtervoeten hadden ging het sneller. Totdat we bij het hoofd kwamen. Ik hoor de dierenarts nog zeggen ‘huh? Een enorm hoofd?’ . Ik snapte er niks van. Lady was op dat moment uitgeput. Sylke heeft Lady super bijgestaan, terwijl ik de dierenarts heb geholpen. Mijn moeder kwam net door de deur toen het veulen er eindelijk uitkwam. Een prachtige valkkleurige merrie, vier witte voetjes en een mooie bles. Maar helaas, een waterhoofd. Zo vreselijk. Lady is getest op vier erfelijke ziektes en was vrij, maar niet getest op waterhoofd. De dierenarts schrok van het waterhoofd veulen, dit hadden ze nog nooit gezien bij D-pony’s. Dit werd ook gedeeld in de dierenarts app omdat het zo bijzonder was.”

Spoelen

“Lady was heel blij met het veulen. Helaas leefde het maar vijf minuten, maar Lady bleef er in bijten in hoop van leven. Het was hartverscheurend om te zien. We hebben het veulen na een tijdje bij haar weggehaald, haar stal leeggeschept en Lady verwend met lekkers. Haar moeder, Cisco, heeft al die tijd bij haar gestaan. Met Lady ging het daarna goed. Alleen ze was wat verdrietig van haar doodgeboren veulen. Daarom hadden we besloten om haar aan te bieden als pleegmoeder. Het klikte meteen met pleegveulen, Dirk. Dirk was zijn moeder en een andere pleegmoeder al verloren voor hij bij ons kwam. Lady bleef nog een beetje bloeden, dus de dierenarts is geweest om haar baarmoeder te spoelen. Ik was aan het werk toen mijn moeder belde. Het leek niet goed. Bij het spoelen kwam het water niet terug en reageerde ze heel heftig en ging liggen met de benen omhoog. Ik moest thuiskomen want dit kon wel eens einde verhaal betekenen. Eenmaal aangekomen hebben ze een punctie verricht om te zien of het water in de buikholte zat. Dit zou betekenen dat ze een scheur in de baarmoeder had. Gelukkig was de punctie goed. Ze had wel ondertemperatuur, 36 graden. We hebben haar lekker ingepakt met dekens. Daarna nogmaals gespoeld en er was dit keer niks aan de hand. Ze was duidelijk gerustgesteld toen ik aanwezig was.”

Kliniek

“De dag erna, donderdag 6 april, nogmaals spoelen. Dit ging goed. Het water was nog wel wat vies, maar stonk niet meer en werd steeds iets schoner, positief dus. Ze was wel wat uitgedroogd en at al twee dagen niet. Na het dierenarts bezoekje knapte ze op en begon weer hooi, appels en gras te eten, super! De dierenarts belde dat we naar de kliniek moesten komen omdat de spier en lever waardes te laag waren. Met een infuus moest dit goed komen. Het ging gelukkig ook steeds beter met haar. We laden Lady en Dirk in en gingen naar de kliniek. Hier wilde ze haar eerst even opvoelen voordat ze de stallen in mocht. De dierenarts voelde haar op en er kwam vieze drap uit haar baarmoeder. Op dat moment vertelde hij ons al dat dit niet meer goed zou komen. Er zat een scheur van zo’n tien centimeter in haar baarmoeder. Mijn wereld stortte in, mijn alles ging dood. Haar tandvlees begon zelfs al blauw te worden. Ik vroeg of het ook anders kon, maar er was niets meer. Ik kan het nu nog steeds niet geloven, ineens wordt ze zomaar bij je weggerukt.”

Inslapen

“We hebben haar rustig naar een stal gebracht waar ze de prik kreeg. Helaas was er een buitenlandse arts die ons niet helemaal begreep. Mijn lieve Lady werd daarom helemaal kaal geknipt. Hier heb ik het nog steeds erg moeilijk mee. Lady joeg op dat moment Dirk de stal uit, ze wist dat het over was. Ze kreeg een slaapmiddel en liet zich vervolgens vallen. Die arme Dirk schreeuwde ondertussen alles bij elkaar. Lady was heel snel weg.”

Samen zijn

“Alles was één grote hel. Dirk is de volgende dag weer met zijn eigenaar mee naar huis gegaan en is met de fles grootgebracht. Helaas ging vervolgens Cisco, Lady’s moeder, ook hard achteruit. Ze had cushing en maanblindheid en werd na het overlijden van Lady erg depressief. Een half jaar nadat we afscheid hebben moeten nemen van Lady, moesten we ook afscheid nemen van Cisco. Mijn twee geliefde dames waren weer samen.”

[gallery link=”file” ids=”https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/10/FB_IMG_1462815240179-1.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/10/IMG_6485-bewerkt-1.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/10/IMG-20160528-WA0026-1.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/10/Lady1-1.png|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/10/Ogrway-1.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/10/received_1678975738803327.jpg|Pleegveulen Dirk”]

[hr]

Elke vrijdag vind je een nieuw verhaal online. Wil jij jouw verhaal vertellen?

[button href=”https://www.bitmagazine.nl/algemeen/heb-jij-je-paard-verloren-doe-je-verhaal-in-de-online-rubriek/49407/”]Geef je op[/button]