Het veulentasje, ken jij het al?
NieuwsJe merrie heeft een prachtig veulen gekregen en je wilt ze samen in de weide laten lopen, maar hoe begeleid je het veulen nu makkelijk de goede kant op? Floor Bernard, paardendierenarts en mede-eigenaresse van Paardenpraktijk Utrecht raadt een veilige en verantwoorde manier aan om een jong veulen te begeleiden. Zij noemde deze methode het veulentasje.
Het begeleiden van een jong veulen is vaak een uitdaging. “Zeker jonge veulens zijn nog erg kwetsbaar, en dan vooral hun hals en nek. Hierdoor is het niet verstandig gelijk aan de slag te gaan met een halster en touw. Veulens reageren vaak averechts op de druk die zij achter de oren voelen, als gevolg kunnen ze vallen en zichzelf verwonden of blessures oplopen”, vertelt paardendierenarts en mede-eigenaresse van Paardenpraktijk Utrecht Floor Bernard. “Los meelopen met de merrie is ook lang niet altijd een optie. Veel veulens gaan op ontdekkingstocht en lopen zonder de gevaren te zien de verkeerde kant op. In andere gevallen kan het ook zo zijn dat zeer jonge veulens, denk aan enkele dagen oud, nog geen direct zonlicht hebben gezien. Zodra zij buiten de stal komen en het licht in lopen, worden ze verblind en lopen de verkeerde kant op. Naast het feit dat het veulen afgezonderd raakt van zijn moeder en in moeilijkheden komt, bestaat ook de kans dat de merrie hierdoor in paniek raakt.”
Natuurlijk proces
In de natuur komt een veulen natuurlijk geen halster tegen. “De merrie begeleidt haar veulen met haar lichaam door hem zachtjes in de juiste richting te duwen. Hierdoor beschermt ze haar veulen en leert ze hem gevaar te herkennen. In de weide zul je dit een merrie dan ook regelmatig zien doen, maar wanneer je de leiding overneemt is de merrie vaak onderdanig en zal zij, in de meeste gevallen, de begeleiding van het veulen ook aan jou overlaten. Daarom is het van belang dat je zelf maatregelen neemt”, legt Floor uit.
Extra begeleider
In je eentje een merrie met veulen begeleiden, kan een hele klus zijn. Vaak wordt dit dan ook door twee personen gedaan, waarbij de één de merrie begeleidt en de ander het veulen. Floor noemt meerdere methoden die regelmatig gebruikt wordt, waarvan er een is te vergelijken met het veulentasje. De begeleider slaat zijn armen geheel om het veulen heen, één arm voor de hals langs en één arm om de billen. Hierdoor staat de begeleider wel in een onhandige positie, zeker bij veulens van kleine rassen. Het lopen met een veulen wordt hier niet makkelijker van en de begeleider zal snel last van zijn rug krijgen door de gebogen positie. Een andere methode is het veulen aan de voorkant te begeleiden met een halster, en achter te ondersteunen met een touw. “Hierdoor kan de begeleider al beter rechtop staan en makkelijker reageren op wat het veulen doet”, legt Floor uit. “Maar wanneer het veulen druk achter zijn oren voelt, bestaat de kans dat hij tegen het halster in verzet komt en het touw achter de billen wegschuift.”
Het tasje
Floor beschrijft de methode van het veulentasje als volgt: “Door gebruik te maken van het veulentasje kun je een veulen veilig begeleiden en in een later stadium laten wennen aan het lopen met een halster en touw. Met een touw dat in een achtje om de gehele romp van het veulen ligt, kan het veulen in alle richtingen begrensd of gestuurd worden. Wanneer het veulen van de druk wegloopt, stopt de begeleider met het geven van druk. Het veulen leert hiermee dat het vermijden van druk prettig is.” Het aanbrengen van het veulentasje is simpel. Je gebruikt hiervoor een lang, dik en zacht touw zonder gespen of ringen. Het begin van het touw leg je voor de hals van het veulen langs, daarna kruis je over de rug, om vervolgens achter de billen langs, het touw weer richting de schoft te plaatsen. Nu heb je beide uiteinden van het touw direct boven de schoft van het veulen liggen. Hier houd je het touw dan ook vast.
Zolang het veulen stilstaat of netjes meeloopt met de begeleider, is het belangrijk dat er nergens druk op het touw staat. Het touw hangt dus losjes om zijn romp. “Wanneer je wilt dat het veulen het tempo verhoogt of niet naar achter loopt, breng je je hand iets naar voren. Gaat het veulen te hard voorwaarts, breng dan de hand wat naar achter. Wanneer het veulen teveel naar rechts loopt, breng je je hand iets naar links. Probeer op zo min mogelijk momenten druk op het touw te hebben. Doordat het veulen op zijn romp gecorrigeerd en begrensd wordt, loopt hij geen verwondingen of blessures op.”
Oefenen
Het gebruik van het veulentasje vergt wel enige oefening, zowel voor jou als voor het veulen. Floor raadt dan ook aan om het gebruik van het veulentasje een aantal keer te oefenen in de stal of een andere vertrouwde omgeving. “Zo kun je zelf oefenen hoe je het touw om het veulen legt en hoe je met de minste druk kan sturen. Het veulen moet leren dat hij zelf de druk kan vermijden. Dit laatste zullen ze waarschijnlijk niet in één keer snappen, vaak is de vluchtreactie in eerste instantie heel sterk en vliegt hij een andere kant op. Los dit rustig op door het veulen met je arm weer in positie te brengen. Oefen eerst eens een paar kleine stapjes in verschillende richtingen en begeleid het veulen eens in een rondje door de stal. Zo raken jullie beide gewend aan het gebruik en kun je dit uitbreiden naar het begeleiden naar de weide, de trailer of andere plekken.”
De volgende stap
Uiteindelijk zal het veulen toch moeten leren om aan een halster en touw te lopen. Ook hiervoor heeft Floor een oplossing. De volgende stap is om het tasje langzaam uit te breiden, maar pas wanneer het veulen er voldoende aan gewend is. “Probeer bijvoorbeeld eens of je in je eentje een merrie en veulen met het tasje kunt begeleiden. Later kun je het veulen ook voorzichtig met een halster begeleiden, doe dit wel in combinatie met het tasje. Wanneer het veulen de verkeerde kant op loopt, geef je een lichte druk aan het halster, op het zelfde moment geef je een lichte druk op het touw. Zo leert het veulen dat de druk achter zijn oren dezelfde betekenis heeft als de druk die hij gewend was van het tasje”, legt Floor uit. Na een paar weken kan het tasje dan ook geheel vervangen worden door het halster.
Welke veulens?
Het veulentasje is helaas niet geschikt voor alle veulens. Hoe groter en sterker het veulen, hoe moeilijker het zal zijn hem onder controle te houden. De kans bestaat dat de druk van het touw niet genoeg is en het veulen alsnog wegloopt. Kleine veulens van bijvoorbeeld minipony´s zijn daarentegen ook lastig onder controle te houden met het tasje. Dit vanwege het feit dat hun schoft zo laag ligt, waardoor de begeleider erg gebogen loopt.
Bron: Bit magazine
