Verdergaan na het afscheid van je paard

Niet meer erover nadenken? Of blijf je hangen in je verdriet? Mental sportcoach (en Grand Prix-amazone) Malene Nootenboom legt uit waarom en wat er nodig is om verder te kunnen nadat je afscheid hebt moeten nemen van je paard.

“Ik ben zelf in korte tijd een aantal paarden kwijtgeraakt. Vorig jaar had ik nog vijf paarden en nu nog maar een. Van nature ben ik een wegstopper, ik heb een niet-lullen-maar-poetsen-mentaliteit. Ondanks dat, stond ik ’s avonds onder de douche te huilen”, vertelt Malene. Die emotie zit er dus toch en die moet eruit.

Stappenplan

Nee, de cursus bestaat niet uit een zweverig rouwgroepje dat elke sessie aan het huilen is. “Er wordt gewerkt volgens een stappenplan. Het einddoel is vooral: hoe nu verder? Hoe ga je nu de toekomst tegemoet? Ja, dan moet je even door de zure appel heen bijten om je weer voor de toekomst open te stellen.”

Lotgenoten

Waarom? “Ik raakte op verschillende manieren mijn paarden kwijt: een had zich vastgerold in zijn stal, een ander had een aangeboren aandoening, weer een ander deed een misstap in de dressuurproef. Je valt daardoor in een gat. Zelf ben ik een type dat denkt ‘oké het is gebeurd, niet teveel over praten, we gaan door’. Maar ik kwam steeds meer mensen tegen die ook een paard verloren hadden en uit de gesprekken die ik met ze voerde, kwam ik erachter dat ze erin bleven hangen. En zelf had ik me blindgestaard op alles dat niet met afscheid te maken had.” Malene kwam op het idee om mensen te helpen met een training.

‘Iedereen uit emotie op zijn eigen manier. Het delen ervan geeft steun’

Samenwerking

Malene werkt voor de training ‘Omgaan met het verlies van je paard’ samen met Paardenkliniek de Waert, psychologe Camille Maclean en een aantal amazones die ook afscheid hebben moeten nemen van hun paard. Die amazones hebben op verschillende manieren hun paard verloren. De een verloor zijn paard door een blessure; de ander heel acuut door een beenbreuk tijdens het rijden; weer een verloor zowel het veulen als de merrie tijdens een bevalling; een ander nam afscheid van haar oude paard, waarmee ze eerder al op vroege leeftijd moest stoppen met rijden. “Via filmpjes geven de bovengenoemde amazones zich bloot, ze vertellen over hun verlies. We brengen verschillende mensen bijeen en bij elke persoon vind je wel iets waarin je je herkent.”

Steun

Tijdens de training wordt aandacht besteed aan het afscheid, omdat mensen hun verdriet zo kunnen delen. “Iedereen uit emotie op zijn eigen manier. Het delen ervan geeft steun. Door de cursus samen met anderen te doen, zie je ook emotie van anderen. Emotie bij anderen helpt je om naar je eigen emotie te gaan.”

Rouwproces

Maar het verdriet moet ook verwerkt worden. Zo vertelt psychologe Camille Maclean vertelt over de verschillende fases van rouwen en wat afscheid met mensen doet. Tot slot wordt gekeken naar de dromen van de deelnemers. “Iedereen heeft ondanks zijn verdriet toch dromen. Door de verhalen van anderen gaat het bij jezelf toch vaak weer borrelen. Het is goed om eerst je verdriet te verwerken en vervolgens kun je verder kijken. We kijken naar wat iemand tegenhoudt, we vragen wat zijn angsten zijn. En we kijken naar doelen: wil je weer gaan rijden? Word je bijrijder? Ga je zelf een paard kopen? Of sla je een heel andere weg in?”

Euthanasie

Even terug naar het hoofdstuk afscheid. Want dat is iets waar mensen zo snel mogelijk aan voorbij willen gaan, maar volgens Malene wel goed is om even bij stil te staan. Om die reden vertelt een dierenarts hoe euthanasie werkt. Want, zegt Malene, je kunt je ook voorbereiden op het moment van afscheid.

De beslissing

“Twee dingen die ik tegenkom waar mensen tegenaan lopen in het afscheid nemen zijn: 1. Het moment van de beslissing nemen; en 2. Wat je moet doen als je heel snel moet beslissen om afscheid te nemen.”

‘Het is belangrijk om het moment van afscheid nemen niet uit te stellen’

Uitstel van afscheid

“In het eerste geval is er vaak sprake van twijfel. Dat kan komen doordat sommige dierenartsen niet zo duidelijk zijn in hun oordeel. ‘Je kunt misschien nog wel rijden als je een bepaalde behandeling probeert’. Het gevolg is dat mensen de beslissing om afscheid te nemen van hun paard gaan uitstellen, maar het is belangrijk om het niet uit te stellen. Het geldt voor afscheid nemen vanwege de dood of afscheid nemen door te stoppen met rijden. Je bent nooit te vroeg, maar je kunt wel te laat zijn. Stel je voor dat je op een dag gebeld wordt, omdat je paard niet meer kan opstaan. Voor een vluchtdier is er niets ergers om niet te kunnen opstaan om te vluchten. Het ergste lijden kun je dus voor zijn. Neem zelf de beslissing en laat je niet door allerlei mensen beïnvloeden.”

Voorbereiding

“Als je de beslissing snel moet maken, heb je geen tijd om je te verdiepen in welke mogelijkheden er allemaal zijn. Je kunt bijvoorbeeld kiezen voor een kogelmasker, een spuitje of de slager, maar bereid je ook voor op de gevolgen daarvan! Als je kiest voor een euthanasie via een spuitje, zorg dan dat je favoriete dierenarts komt. Maak daar afspraken over. Dat maakt het voor jou als eigenaar een stuk prettiger dan wanneer ‘die stomme eikel komt die vorige keer die enting zo rottig gaf, waardoor je paard een bult had’. Gaat je paard naar de slager, bereid je dan ook voor op wat daar gebeurt. Het paard valt in een keer neer, dus het helpt niet als jij hem nog innig wil omhelzen.”

Bron: Bitmagazine.nl