5 sportpony’s die bewijzen dat Shetlanders meer kunnen dan grasmaaien

14 juni 2018, 00:00 Nieuws
Op een oproepje op onze Facebook-pagina ontvingen we tientallen lovende berichtjes over gevierde dressuurpony’s, springtoppers en kringkampioenen voor de wagen. Onderstaande vijf toppers bewijzen dat Shetlanders veel meer kunnen dan alleen grasmaaien!

Caya van Patricia van der Zwan

“Waar ik het meest trots op ben? Dat alle drie mijn pony’s altijd voor me door het vuur en mij nooit laten zitten. Op wedstrijden geven ze nog nét een beetje extra dan op stal”, zegt Patricia van der Zwan. Haar drie Shetlandpony’s Caya van Stal Denci, Faya van Stal Denci en Beauty zijn echte mensterren. “Beauty is bijna M startgerechtigd: zij staat net een jaar voor de wagen. Faya loopt L dressuur en M vaardigheid en Caya is de echte topper: zij loopt Z dressuur en is Z vaardigheid geklasseerd. Patricia: “Het slechte imago van Shetlanders is echt achterhaald. Ze zijn zo ontzettend veelzijdig.”

Klasse Z

“Toen mijn vroegere springpaard een blessure kreeg en met pensioen moest, besloot ik er voor de leuk een shetlander bij te nemen”, vertelt Patricia. “Het rondrijden met een goedkoop wagentje werd al snel heel wat meer. M’n vorige Shetlander, een nichtje van Caya en Faya, was een echte leerpony. Samen zijn we begonnen in de B en langzaam hebben we ons opgewerkt naar de klasse Z. ”

[caption id=”attachment_94698” align=”alignright” width=”300”] Patricia & Caya. Foto: Caitlin Keijzer.[/caption]

“Ik ga nu twee keer per maand met de pony’s op wedstrijd. Ik train de pony’s drie keer per week enkelspan en twee keer per week dubbelspan”, vertelt Patricia vanaf de bok, terwijl ze haar pony Caya uitstapt. “Shetlanders zijn heel werkwillig. Ze zijn sterk, veelzijdig en denken graag met je mee. Ik heb net een Z-proefje met Caya geoefend. Na één keer rijden kent ze hem al uit haar hoofd. Heel slim, al kan dat natuurlijk ook in je nadeel werken”, lacht Patricia.

Voorwaarts

“Shetlanders zijn allesbehalve dik en lui: mijn pony’s zijn juist super voorwaarts. Op wedstrijd worden ze soms zelfs iets té heet, dan moet ik ze soms echt een stapje terugnemen”, lacht Patricia.

“De pony’s staan volop in training, maar toch moet ik opletten op hun gewicht. Je moet ze echter wel íets geven, want je wilt ze wel helpen met het opbouwen van spieren. Maar je wilt ze natuurlijk ook niet hoefbevangen voeren. Dat is nog best lastig!”

Betrouwbaar

Patricia: “Ik men met mijn pony’s, maar ik zou er ook zo een kindje op kunnen zetten. Faya heeft vorig jaar – nadat ze pas vijf keer onder het zadel had gelopen – meegedaan aan de rijponytalenten-competitie van het stamboek. Met haar ruitertje van 8 jaar kwalificeerde ze zich meteen voor de finale op Horse Event. Ze zijn echt super betrouwbaar!”

Belissimo van Gwen van der Lichte

“Eigenlijk was het draven in het begin niet zo’n succes. Belissimo is een echte Shetlander: in de training liep hij echt fantastisch, maar in de koers was het gewoon altijd galopperen. Ik had geen vast pikeurtje, wat natuurlijk ook niet echt helpt. Belissimo heeft toen een paar jaar niet gekoerst, tot ik ongeveer anderhalf jaar geleden nog eens een poging waagde. Hij ging toen de baan op met een vriendinnetje van mijn dochter en dat ging tot ieders verbazing eigenlijk heel erg goed. Hij werd zesde en deed éindelijk wat hij moest doen”, lacht Gwen van der Lichte

[caption id=”attachment_94702” align=”alignright” width=”200”] Belissimo & Boris na het winnen van de Derby.[/caption]

Deken

“Toen ben ik in contact gekomen met de familie Mengen. Zij zochten een pony voor hun zoontje Boris. Het klikte meteen en Boris heeft vorig jaar met Belissimo alle koersen gereden. Dat zijn er nog best wel wat: een stuk of vijftien die worden verreden op Duindigt, Alkmaar en Wolvega”, vertelt Gwen.

“Ik weet nog dat ik aan Marco, de vader van Boris, vroeg of hij ervoor kon zorgen dat Belissimo in ieder geval één deken zou winnen dit seizoen. Maar dat werden er meer dan één... Het ging zo ontzettend goed dat Boris en Belissimo uiteindelijk de Derby hebben gewonnen. Dat is écht een ongelooflijke prestatie. Boris en Bel zijn echt geweldig samen. Zelfs als het een keertje minder gaat, vinden ze het beide nog even leuk.”

Geweldig ventje

Gwen: “Eigenlijk zouden ze dit jaar ook weer gaan koersen maar nu is Belissimo herstellende van ’t allergrootste Shettenprobleem: hoefbevangenheid. Het ziet er gelukkig goed uit. Ik hoop echt dat het hem lukt om volgend jaar weer te koersen. Dat verdient hij gewoon! Hij is zo ontzettend dapper en intelligent: hij doet het toch maar mooi voor je. Het is echt een geweldig ventje!”

Nickey van Nanda Swart

“Nickey heb ik in 2003 gekocht als spanmaatje voor mijn andere shetlander Hero, waar ik al een aantal jaren in enkel- en dubbelspan mee reed. Hij werd aangeboden als kinderpony, maar de eigenaar durfde hem zelf niet uit stal te halen. Het werd mij al snel duidelijk waarom: Nickey greep elke kans aan om er vandoor te gaan en was absoluut niet opgevoed. Ondanks dat hij niet helemaal was wat ik zocht, heb ik hem toch meegenomen”, vertelt Nanda Swart. Dat was geen slechte gok, want de nu Nickey heeft inmiddels 1000 goedgekeurde wedstrijdkilometers in de mendurance op zijn naam staan.

Feestje

Nanda: “Het beleren was al een feestje: hij wil enorm graag werken. De omgang is een ander verhaal, want het blijft een pony met een sterk karakter die graag misbruik maakt van zijn intelligentie. In span met Hero zijn we in 2007 voor het eerst mendurance gestart. Ik had er geen hoge verwachtingen van en met Shetlanders aan de start vielen we direct op tussen de grote paarden. De eerste wedstrijd ging heel goed: dat smaakte naar meer.”

[caption id=”attachment_94704” align=”alignright” width=”300”] Nanda en haar mendurance-Shetlander Nickey.[/caption]

Nanda: “Aanvankelijk was mijn doel om leuk mee te kunnen draaien in de klasse 1 (tot 30 kilometer), maar omdat we vaak toch hoog in de klassering kwamen hebben we de overstap gemaakt naar klasse 2 (30 tot 50 kilometer). Op dat moment had ik vooral het doel om voldoende winstpunten te halen om klasse 3 te mogen rijden (50 tot 70 kilometer). Hoewel ik in eerste instantie niet van plan was de overstap te maken, hebben we het toch gedaan.”

Concurrent

“Het hoogtepunt was toch wel het winnen van de kampioenschap klasse 3 in 2011. Mijn grootste concurrent was een span KWPN’ers. Qua snelheid was ik daar niet tegen opgewassen, maar het zware parcours op de Veluwe had zijn tol geëist: het span KWPN’ers werd afgekeurd in de veterinaire keuring. Met een gemiddelde snelheid van 12,5 kilometer per uur kwamen we over de finish: de pony’s waren nog ‘fit to continue’.”

Trucjes

Hero is inmiddels met pensioen, maar met Nickey rijdt Nanda nog met regelmaat klasse 2 wedstrijden. “Met zijn 20 jaar is Nickey nog steeds in topvorm: hij is echt een super sportpony. En natuurlijk is hij eigenwijs. Na 15 jaar moet ik nog altijd allerlei trucjes uithalen om mijn pony uit het land te halen. Als hij geen zin heeft, dan heb ik het nakijken. Maar heb je hem eenmaal voor je gewonnen, dan gaat hij voor je door het vuur”, vertelt Nanda trots.

Valentijn van Eveline Vermeulen-van Es

[caption id=”attachment_94706” align=”alignright” width=”300”] Valentijn met Eveline’s dochter Kimberley.[/caption]

“Samen met mijn dochter Kimberley loopt Valentijn M1 dressuur en L springen. Voor het springen hebben ze genoeg winstpunten om te promoveren, maar jammer genoeg bestaat er geen M-springen voor A- en B-pony’s. Ze zijn echter niet van plan om te stoppen met springen nu ze niet verder kunnen: het tweetal heeft er nog altijd even veel plezier in”, vertelt Eveline Vermeulen-van Es.

Hippiade

Het absolute hoogtepunt was toch wel de deelname aan de Hippiade in het L springen. Hoe vaak zie je dat nou gebeuren met zo’n kleine Shetlander?”, zegt Eveline trots. “Met springen valt het mee, maar bij de dressuur wordt je nog wel eens schuin aangekeken wanneer je met een Shetlandpony tussen alle ranke sportpony’s rijdt. Altijd mooi wanneer ze er dan met de winst vandoor gaan!”

Blijdschap

Valentijn en Kimberley zijn samen groot geworden: Valentijn was 4 en Kimberley 5 toen het tweetal tien jaar geleden begon. “Het begon met recreatief rijden, maar uiteindelijk zijn ze toch wedstrijden gaan rijden in de dressuur. Met succes bereikten ze het M1. Een tijdje terug hadden we de startpas uiteindelijk toch opgezegd, maar toen ze vorig jaar weer meededen aan een onderlinge springwedstrijd heeft Valentijn alleen maar van blijdschap lopen hinniken: zo leuk vond hij het dat hij weer terug in de wedstrijdring was!”, lacht Eveline. “We hebben de startpas dus maar weer aangevraagd en brengen hem nu in het springen uit. Hij is de BB, B en L met twee hoefjes in z’n neus doorgekomen. Ondanks z’n eigenwijze karakter is Valentijn super veelzijdig. Hij gaat er echt voor!”

Umpire van Eline van der Raad

[caption id=”attachment_94708” align=”alignright” width=”300”] Eline & Umpire. Foto: Arifo.[/caption]

“Toen ik een jaar of 9 was kreeg ik mijn eerste Shetlandpony: de moeder van Umpire. Het duurde niet lang voordat ik te groot was geworden voor haar, wat ik eigenlijk heel jammer vond. Ik wilde toch nog wel iets met haar blijven doen. Vanuit het stamboek werden er af en toe lessen en wedstrijden georganiseerd in dressuur aan de lange teugel. Daar heb ik een paar keer aan meegedaan: dat vond ik meteen hartstikke leuk. Umpire heeft uiteindelijk zijn moeder opgevolgd toen hij oud genoeg was”, vertelt Eline van der Raad.

Vlaggetje

“Die echte klassieke dressuuroefeningen vraag je normaal gesproken niet aan zo’n Shetlandpony. Rijden zit er immers niet in wanneer je kind-af bent”, lacht Eline. “Met Umpire ben ik in de klasse L begonnen en nu loopt hij ZZ. De proefjes zijn natuurlijk niet helemaal te vergelijken met de dressuur onder het zadel. De uitgestrekte gangen slaan we bijvoorbeeld over. Dat is geen doen: dan wapper je er als een vlaggetje achteraan”, grapt ze.

Algemeen kampioen

Eline: “Appuyeren, travers en vliegende wissels beheerst hij allemaal. We zijn nu ook bezig met oefeningen van de hogere school, zoals de piaffe en de beginselen van de levade. Het is zo leuk om dat met een Shetlander te doen. Mensen verwachten niet dat ze dat hartstikke goed kunnen!”

Vorig jaar werden Eline en Umpire gekroond tot algemeen kampioen op de jubileum-manifestatie van het NSPS. “Dat was zo bijzonder! Hij doet het gewoon! Umpire doet altijd zo ontzettend zijn best. Hij is echt geen hele bijzondere pony: hij is eigenlijk heel gewoontjes. Maar met veel geduld en heel veel oefenen hebben we dat toch maar mooi samen bereikt!”, vertelt Eline stralend.

Bron: Bitmagazine.nl