De Kruising: Quarter Paint x Shagya Arabier

17 juni 2018, 00:00 Nieuws

Je paard is een allegaartje en eigenlijk kan niemand raden wat het is. Of je hebt een kruising met rassen waar nog niet veel mensen van gehoord hebben, bijvoorbeeld een Morgan maal Azteca. Bit neemt deze niet alledaagse kruisingen onder de loep. We vragen ons af: wat zie je terug (van misschien wel het allegaartje) aan rassen in je paardje. Vandaag de kruising Quarter Paint x Shagya Arabier.

De Kruising:

Quarter Paint x Shagya Arabier

Naam: Boy de Vergne Redonde, roepnaam Boy

Slokmaat: +/- 1.57 m

Geslacht: ruin

Kleur: bruin

Mary van den Boogaard kreeg haar Boy in 2008 voor haar 44^ste verjaardag. Ze vond hem in Zuid-Frankrijk, waar hij in de bergen is opgegroeid. Hij heeft overigens een volle broer, genaamd Modock, die een jaar ouder is en nu ook ergens in Nederland rondloopt. Boy is op 10 maart 2003 geboren en nu 15 jaar oud.

Moeilijke Shagya Arabier

“De vader van Boy, een Quarter Paint Horse, had een heel lief en zachtaardig karakter. De moeder van Boy, genaamd Magic, was bijzonder pittig. Háár vader was een hele mooie maar moeilijke Shagya Arabier. Je hoopt, door uiteindelijk te kruisen met een lieve, goedaardige Quarter, dat een lastig karakter zo veel mogelijk onderdrukt wordt”, vertelt Mary.

Gevlekt ras

De Paint is een bontgevlekt Amerikaans paardenras, dat nauw verwant is aan het American Quarter Horse en vaak ook gebruikt wordt voor westernrijden. De Shagya Arabier is een Arabier die gekruist is met andere rassen en wat minder fijn en groter is dan een originele Arabier. Het Paint Horse ziet Mary eigenlijk niet in het uiterlijk van Boy. “Nee helaas! Had hij de kleuren van papa maar, wat zou het dán een bijzonder paard geweest zijn! Jammer hoor!” Maar tegelijkertijd hoort zijn bruine kleur ook niet bij die van de Shaya Arabieren, want die is meestal wit. Bruin komt bij dat ras nauwelijks voor.

Karakter

“Zelf heb ik Boys moeder niet echt gekend (alleen ooit gezien, heb helaas geen foto). Vader heb ik korte tijd gekend. Hij is op jonge leeftijd ingeslapen in verband met een ernstige blessure. Boy heeft waarschijnlijk zijn moeilijke karakter van zijn opa geërfd, denkt Mary, omdat zijn volle broer Modock veel meer van vaders karakter heeft.

Hard beenwerk

“Het uiterlijk is ook meer van zijn moeder, een mooi gebouwd hoofd en lijf, alles naar proportie. Er is eigenlijk niets wat ik niet mooi aan hem vind, behalve de kleur dan... haha. Geen te grote oren, zijn ogen staan mooi. Misschien had zijn kruis ietsje hoger gemogen, maar hij heeft zeker geen afhangend kruis. Mooi hard beenwerk, maar dat komt natuurlijk van het bergleven, daar worden ze hard van.”

Ronde billen

“Boy heeft geen brede kaken (fijn, want gewone halsters passen dus prima 😁) en heeft gewoon mooie billen. Als ik meer train dan krijgt hij echt mooie ronde gespierde billen. Die lijken dan wel weer veel meer op een Quarter.”

Vluchtmodus

“Qua karakter had hij meer van zijn Quarter-vader Seagle mogen hebben, die had een heel lief en rustig karakter. Als het Boy niet zint, dan is hij echt níet lief. Hij is ook nooit voor de volle 100% met mij bezig, echt nooit. Hij moet alles in de gaten houden, het maakt niet uit hoe moeilijk ik een oefening maak, hij is altijd met alles om hem heen bezig. De vluchtmodus staat ook altijd aan. Ik denk echt dat dat grotendeels door opa’s invloed komt. (Of hoe zeg je dat? Door de vader van zijn moeder dus....)”

Onvoorspelbaar

“Hij blijft altijd een beetje onvoorspelbaar. Als het hem niet zint, berg je dan maar. De ene dag is hij ontzettend lief en kan ik echt alles met hem, de andere dag wil hij gewoon niet, is te gespannen of het zint hem gewoonweg niet. Dan zit ík in de weg en dat laat hij duidelijk merken (dan moet ik er dus af, zie de foto bovenaan dit artikel). Hij is flexibel en snel, zo snel dat je het niet aan voelt komen. Maar hij heeft ook weer hele fijne dingen, ik kan er lekker mee trainen. Naar het bos hoeft van hem niet zo. Een keertje is leuk, maar het is geen echt buitenrijpaard en alleen vindt hij niets. Hoe vaak ik ook ga, zijn vluchtinstinct blijft overheersen en dat is niet altijd even veilig. Ik heb het geaccepteerd en pas me aan.”

Rodeo

“Ik ben ook de jongste niet meer, dus ik ga geen risico’s lopen. Galopperen is er dan gewoon even niet bij, ik heb geen zin in een rodeo. Zelfs draven is dan lastig. Ik moet in ieder geval zorgen dat de teugels niet te lang zijn zodat hij zijn hoofd niet tussen de voorbenen kan steken, want dan is het prijs. In de rijbak is het wat beter te controleren dan buiten. Alleen buiten rijden is ook een dingetje, hij is en blijft onzeker. Samen met een ander paard is er niets aan de hand, dan neemt hij de leiding.”

Geen trailer

“Ik ben geen wedstrijdruiter en heb geen trailer, maar áls ik op een ander terrein kom dan verbaast hij me altijd door heel braaf te zijn en met me mee te werken. Volgens mij vindt hij het erg leuk ergens naartoe te gaan en ik zou dit best vaker willen doen als ik de mogelijkheid zou hebben. Gekke en spannende dingen die ik met mijn vorige paard deed (die is 25 geworden) kan ik met Boy niet doen. Eigenlijk zou mijn vorige paard (ook) in de picture moeten, hij was een once-in-a-lifetime bijzonder paard, maar hij is helaas in 2015 overleden. Hij was trouwens ook half Arabier, maar de rest is onbekend.”

Rare fratsen

“Wat Boy hoort moet hij ook kunnen zien, anders gaat hij rare fratsen uithalen en daar word ik echt niet blij van. Het lijkt alsof hij geluiden niet zo vlug kan thuisbrengen, dus ook al heeft hij het vaker gehoord, hij herkent het niet direct. Zijn eerste reactie is vluchten. Gelukkig draait hij geen 360 graden meer om, maar nog maar 180 graden. Dat is net wat beter uit te zitten.”

Geen Arabierengang

“Boy heeft niet de typische Arabierengang, maar ook niet een Quartergang. Als ik hem goed rond en verzameld kan rijden, dan neigt hij meer naar een Quarter en dan geniet ik met volle teugen. Maar ik moet er wel aan werken, het gaat zeker niet zo makkelijk als bij een Quarter. Hij kan zó heerlijk lopen, daar geniet ik dagen van. Maar hij kan ook vlot draven, dan kan hij aardig wat meters maken. Vooral buiten (bosrit) komt het pittige van de Arabier qua gangen in hem naar boven.”

Lekkende hartkleppen

“Hoewel hij nooit lui is, heeft hij helaas niet het uithoudingsvermogen wat je wel bij Arabieren ziet. Boy heeft twee lekkende hartkleppen. Het gaat allemaal heel goed, maar ik kan niet zomaar meteen de training oppakken als hij bijvoorbeeld twee weken niet is gereden (i.v.m. vakantie of een andere reden). Dan moet ik weer wat stapjes terug. Beginnen met longeren, niet te lang en opbouwen. Na een paar keer kan ik hem dan weer zadelen. Dan is zijn lijf weer getriggerd om aan het werk te gaan zeg maar.”

Geen dagrit meer

“Een dagrit maken zit er gewoon niet in. Maximaal 2,5 tot 3 uur, afhankelijk van de opgebouwde conditie. Maar dat vind ik niet erg, de tijd van dagritten en weekenden weg heb ik wel gehad en dat heb ik allemaal met mijn andere paard gedaan.”

Vind je de kruising Quarter Paint x Shagya Arabier een aanrader?

“Ja hoor, ik vind het een prima kruising. Het is altijd afwachten wat een paard van vader, moeder of grootouders erft. Zowel een Quarter als Arabier hebben geweldige eigenschappen. Hoe dat uitpakt in een kruising moet je altijd afwachten. Ik zou zelf echter nooit met een hengst gefokt hebben die zo’n moeilijk karakter had als Boy’s grootvader. Ook als was de moeder al liever, het vererft toch door. Boy had zeker meer van zijn papa mogen hebben qua karakter. Dan was het een toppertje geweest. Ondanks zijn wat moeilijke karakter zou ik hem nooit weg doen. Ik heb voor hem gekozen, of….. heeft hij voor mij gekozen? Ik heb hem nl voor mijn 44e verjaardag gekregen :).”

Verbazen

“Ondanks alles blijft hij me altijd nog verbazen, zelfs na 10 jaar. Zoals met de TREC PTV in 2016. De simpelste hindernissen kon ik niet normaal doen want er gebeurde zo veel om hem heen en hij moet alles in de gaten houden hè, maar juist de trap deed hij zonder blikken of blozen. Ik was me nog aan het bedenken hoe ik het moest gaan doen en toen stonden we al boven! Heel veel andere getrainde combinaties sneuvelden juist bij die hindernis, dus toen was ik best wel trots, ook al heb ik er verder niets van gebakken. Het was voor ons de eerste keer en ongetraind.”