Groeten uit… Canada
NieuwsIk heb mijn thuisfront beloofd niet verliefd te worden op een knappe Canadees toen ik vertrok, maar dit is niet gelukt’, schreef ik op mijn blog. ‘Vlinders gieren door mijn lijf zodra ik over ons praat, en ik krijg de glimlach niet meer van mijn gezicht. Liefde heb je niet in de hand, het overkomt je.’ Nog voordat mijn moeder het einde van de blog had bereikt was ze al in tranen uitgebarsten, totdat ze merkte dat ik het over een paard had.” Bit-lezer Denise Leeuw (27) vertrok begin 2017 naar Willow Ranch in de Canadese Rocky Mountains.
[caption id=”attachment_94896” align=”alignright” width=”300”] “Snow was een rescuepaardje”[/caption]
Deze knappe Canadees was de witte merrie Snow, een paard op Willow Ranch in Valemount. Deze merrie stond onder Denises hoede tijdens haar tijd in Canada. “Snow was een rescuepaardje. Ze was boos op de hele wereld, op alles en iedereen, zowel op de grond als onder het zadel. Zodra je de teugels oppakte schoot ze in de stress. Waarschijnlijk is ze in het verleden op een harde manier bereden en had ze geleerd mensen te wantrouwen.”
Thee
Denises avontuur begon allemaal januari 2017. Na haar opleiding Human Resource Management werkte ze een jaar bij het hoofdkantoor van de Aldi. “Ik merkte dat ik er niet happy van werd, veertig uur per week achter een bureau. Ik had vaak last van rug- en buikpijn, was veel moe… In de praktijk was Human Resource Management veel meer cijfergericht dan mensgericht. Dit moest anders, besefte ik.”
[caption id=”attachment_94894” align=”alignright” width=”300”] “Als eerste Nederlander heb ik deel uit mogen maken van de Irwin Insights certification courses in Canada met Chris Irwin zelf”[/caption]
“Op een avond zat ik met een vriendin bij mij thuis thee te drinken en vertelde ik over een verhaal dat ik had gelezen over een meisje dat vertrokken was naar Canada om daar een paardenranch op te zetten. Zo zaten we samen even te googlen en kwamen we uit bij de website. We pluisden de site uit en ineens zagen we dat ze voor de aankomende periode nieuwe vrijwilligers zochten. Zo begon het balletje te rollen.”
“De volgende dag zat ik bij mijn ouders thuis en vertelde ik ze over mijn plannen en de ranch. De eerste reactie van mijn moeder was niet zo enthousiast. Waarom moest ik nou naar Canada, en niet naar Spanje of iets dergelijks? Waarom meteen zo ver? Maar nadat ze even de hond had uitgelaten kwam ze opgewekt binnen en vond dat ik het echt moest doen. ‘Nu kan het nog’, drukte ze me op het hart. Dus toen ben ik gaan plannen.”
Working Student
“Eerst solliciteerde ik op de functie om ritten te begeleiden in de Rocky Mountains, maar deze functie was helaas al vervuld. Er werd mij gewezen op de ‘Working Student’ positie, die nog wel vrij was. Mijn eerste reactie was; daar ben ik toch helemaal niet geschikt voor? Ik heb geen opleiding in de paarden gedaan. Maar dat was geen enkel probleem. Achteraf ben ik ontzettend blij dat ik voor die functie ben gegaan. Het heeft mijn leven, ook na Canada, helemaal veranderd.”
[caption id=”attachment_94890” align=”alignright” width=”300”] “Het is echt fantastisch om met een paard aan de slag te gaan en de groei mee te maken”[/caption]
“Het is kneiterhard werken, je maakt lange dagen, maar leert ondertussen alles over Irwin Insights van de jongste hoogste gecertificeerde trainster in Canada. In vijf maanden tijd heeft zij mij opgeleid. Als eerste Nederlander heb ik deel uit mogen maken van de Irwin Insights certification courses in Canada met Chris Irwin zelf. Hier heb ik cursisten les gegeven, en ook zelf lessen gevolgd van Chris Irwin.”
“Daarnaast heb ik in de eerste periode veel probleempaarden getraind, zoals onder andere Snow. Het is echt fantastisch om met een paard aan de slag te gaan en de groei mee te maken. Ze heeft zulke stappen gemaakt: momenteel loopt ze gewoon rustig mee met de ritten. Nu ik weer thuis ben, krijg ik af en toe foto’s van haar doorgestuurd, daar kan ik echt van genieten.”
Hoogseizoen
“In het hoogseizoen komen er veel gasten, dus dan ben je daar heel druk mee, en minder met de paarden. Dat was best afzien voor een anti-ochtendmens als ik, want dan stond je bijvoorbeeld op maandagochtend al om zeven uur het ontbijt voor de gasten klaar te zetten”, grinnikt Denise. “Maar het gebrek aan werken met mensen waar ik tijdens mijn kantoorbaan tegenaan liep, werd hier ruimschoots gecompenseerd. Ik was continu met mensen bezig: helpen met opstappen, praatjes maken, rondjes met de paarden lopen waarbij onervaren ruiters konden kennismaken met het paardrijden. Dat waren hectische dagen!”
“Tijdens ritten namen we altijd een hond mee”, herinnert Denise zich. “Ik weet nog zo goed dat de hond een keer achter een stinkdier aanrende, waarna het stinkdier zich omdraaide en de hond trakteerde op een intense stinklucht. Ik had de geur nog dagen in mijn neus, zo vies!”, lacht ze.
Toekomstplannen
[caption id=”attachment_94892” align=”alignright” width=”300”] “In juli ga ik voor vijf weken terug naar de ranch, omdat ik die plek en de paarden echt niet kan missen. Ik kan niet wachten!”[/caption]
“Ik ben zo blij dat ik deze stap heb gezet. Mijn hele leven is nu anders: nu ik weer terug ben in Nederland, werk ik deeltijd met autistische jongeren en geef daarnaast paardrijtrainingen in de methode die ik heb mogen leren in Canada. Ik zou iedereen aan willen raden om, als ze soortgelijke dromen hebben, deze gewoon te realiseren! In juli ga ik voor vijf weken terug naar de ranch, omdat ik die plek en de paarden echt niet kan missen. Ik kan niet wachten!”
