Quiz: Hoe groot is jouw kennis over westernrijden?

6 juli 2018, 00:00 Nieuws

Europese wortels van het westernrijden

Hoewel iedereen Amerika aanwijst als land van het westernrijden klopt dit maar ten dele, want de wortels liggen eigenlijk in Europa. De westernrijpaarden komen namelijk voort uit Europese paardenrassen, omdat in Amerika de verre voorouder van het huidige paard al rond 4000 v.C. door onbekende oorzaak uitgestorven was. Uit de Europese paardenrassen werden dus de westernrijpaarden gefokt; de QPA-rassen. Dit is een afkorting voor de Quarter, Paint en de Appaloosa. Ook de techniek van het veedrijven komt van Europese ontdekkingsreizigers, die hun paarden meenamen en de kolonisten deze technieken aanleerden. De doorontwikkeling van western naar een complete Amerikaanse rijstijl werd toen in gang gezet en ontwikkelde zich tot de huidige moderne westernsport met alle disciplines die daaronder vallen.

Cowboys & cowgirls

De eretitel van mannen die goed waren in het drijven van vee en die het westernrijden tot in de kunst beheersten werden cowboys genoemd. De vrouwelijke eretitel is cowgirl. Dag en nacht zaten cowboys en cowgirls in het zadel, waardoor het paard een verlengstuk van hunzelf werd. De paarden van cowboys waren hun teamgenoten en tegelijkertijd ook hun maatjes. Het was eigenlijk voor het eerst in de geschiedenis dat het paard niet als transportmiddel of werktuig gezien werd, maar als een heus edel dier. Vanwege de lange afstanden en het feit dat zijn of haar leven soms van het paard afhing, stak een cowboy of cowgirl op voorhand veel tijd en geld in het uitkiezen van het juiste paard. Ook op de uitrusting werd niet bespaard. Een cowboy of cowgirl heeft traditioneel gezien een cowboyhoed op (bescherming tegen de zon), een blouse, een spijkerbroek en cowboylaarzen. Het paard heeft een speciaal westernhoofdstel met een specifiek bit, westernzadel met brede stijgbeugels en een aparte plek voor de lasso aan de zadelknop. Tegenwoordig hebben de westernrijpaarden bij wedstrijden ook vaak beenbescherming om, om zo blessures te voorkomen.

Ben jij ook een cowboy of cowgirl?
Test jouw kennis nu zelf!

Verschillende wedstrijddisciplines binnen het westernrijden

Met kiezen voor western als discipline in de paardensport houdt het niet op, want western kent veel wedstrijddisciplines waarin je je kunt bekwamen als ruiter. Die disciplines zijn;

• Trail: Het nemen van hindernissen, zoals: balkjes lopen, hekken openen en sluiten en over bruggen lopen.


• Western pleasure: Het tonen van verschillende gangen op de hoefslag (lijkt op ‘best gaand rijpaard’).


• Western riding: Het uitvoeren van verschillende oefeningen en een onderdeel pleasure (dan heet dat railwork, maar het komt op hetzelfde neer als pleasure).


• Reining: Het uitoefenen van specifieke oefeningen, die vooraf bepaald zijn. Hierbij kun je onder meer denken aan: roll-backs of spins.


• Freestyle reining: Hetzelfde als reining, maar nu bepaald de westernruiter de oefeningen en wordt er een ware show op muziek opgevoerd.


• Haltershow: Keuring van het exterieur van het paard.


• Showmanship at halter: Degene die het paard showt wordt beoordeeld op deskundigheid.


• Cutting: Werken met vee. Hier moet een koe van de kudde gescheiden worden.


• Team penning: Geen individueel wedstrijdelement, want hier werk je samen in een drietal. De drie ruiters moeten drie koeien van de rest van de kudde zien te scheiden.


• Working cowhorse: Deze discipline bestaat uit twee onderdelen, namelijk eerst een reiningproef (drywork) en daarna als tweede onderdeel het werken met vee (fencepart).


• Barrelrace: Race op snelheid rondom vaten.


• Pole bending: Langs palen slalommen of manoeuvreren.


• Hunter under saddle: Lijkt op de pleasure, maar verschilt qua outfit van de ruiter en de gangen zijn anders (meestal vlotter dan in de pleasure).


• Hunter hack: Voegt nog een hindernis toe en is verder hetzelfde als de hunter hack.


• Versatile horse: Dit is voor de allround westernrijpaarden een fijne discipline, want het is een combinatie van alle bovengenoemde wedstrijddisciplines samen.

In Amerika is alleen bronc horse riding, rodeo op een bokkend en steigerend wild paard, nog een extra onderdeel van western. Dit onderdeel is in Nederland verboden vanwege het dierenwelzijn. Rodeo en calf roping (met een lasso een kalf vangen en naar de grond toe werken) zijn zelfs in Amerika geen onderdelen van het westernrijden.

Westernrijden in Nederland

In Nederland is westernrijden lang niet zo bekend en populair als in Amerika. Deze tak van de paardensport wint echter wel langzaam aan terrein en jong talent is in opkomst. Met de negenjarige Robin van der Heijden uit Udenhout, die op woensdag 4 juli haar eerste onderdeel cutting reed op het WK in Texas voor de jeugd is Nederland in Amerika dit jaar toch ook bij de jeugd al vertegenwoordigd. Wat een ander grappig feit is, is dat dressuuramazone Anky van Grunsven ook goed is in westernrijden en zelfs een beetje een carrièreswitch gemaakt heeft. Dit is te lezen in haar biografie.

Ondanks dat western in Nederland een kleine tak van de paardensport is, zijn er wel meerdere verenigingen. Daar kun je terecht als je interesse hebt in het westernrijden. Een greep aan bestaande westernverenigingen in Nederland: de Federatie Nederlandse Westernverenigingen (FNW), Western Ruiter Associatie Nederland (WRAN), Stichting Western Riding Nederland (SWRN), Dutch Reining Horse Association (DRHA), Nederlandse Quarter Horse Associatie (NQHA), Dutch Paint Horse Club (DPHC), American Appaloosa Horse Club Holland (AAHCH) en de Dutch Arabian Western Riding Association (DAWRA).

Bron: Westernrijden, Veltman Uitgevers