Blog: Storm in m’n hoofd!

Schrijven helpt me vaak om zaken op een rijtje te krijgen, maar soms is m’n hoofd te chaotisch.

Sociale media

Op dit moment voelt het in m’n hoofd alsof de stormen van de afgelopen week allemaal samen komen in m’n hersenen. Waar moet ik het over hebben in m’n blog vandaag? M’n paard zwemt in de wei, die beleeft momenteel niet veel spannends. Behalve wat eendjes die in de plassen op de wei dobberen en een reiger die de hoop heeft dat er een visje zwemt (en het zou me niet verwonderen) gebeurt er niet veel. Gelukkig maar misschien. Want de wereld om ons heen is gek genoeg.

Ik lees veel op sociale media in binnen- en buitenlandse kranten. Soms bekijk ik ook de reacties eronder en dat is misschien niet slim. Want het nieuws is vaak al ellendig genoeg, maar de reacties er op slaan soms alles. Uiteraard heeft iedereen het recht op zijn of haar mening en het mooie van Nederland is dat je die nog mag uitspreken ook. Maar ik word er soms dieptreurig van. Het is ‘wij tegen zij’, ‘ja maar hunnie hebben’, enz. enz. Het lijkt soms of de wereld overspoeld is met haters, mensen die een ander niks gunnen. Uiteraard is dat niet zo, maar deze types maken nu eenmaal de meeste herrie. De zwijgende meerderheid moet misschien eens wat vocaler gaan worden. Om de balans terug te brengen.

Gouden middenweg

Ook op paardenfora zie je dit terug en dat is eigenlijk ook niks nieuws. Als je voor deze trainingswijze bent, ben je tegen een andere. Een gouden middenweg schijnt er nauwelijks meer te zijn. Hetzelfde geldt voor voeren, dekens, de manier van paardenhouden, ach eigenlijk alles. Mensen zonder enige opleiding prediken hun mening over hoeven of voer alsof zij de ultieme waarheid verkondigen. Best gevaarlijk. Veel mensen volgen gelukkig hun eigen gezonde verstand en de adviezen van hoefsmid en/of dierenarts. Maar helaas zijn er ook te veel mensen die allerlei adviezen op internet opvolgen, vaak ten koste van de gezondheid van hun paard.

Er is niks mis met het vragen naar adviezen en het delen van ervaringen op internet, maar volg nooit zomaar zaken op. Overleg altijd met je eigen dierenarts, hoefsmid, zadelpasser of wat voor echte vertrouwde deskundige ook. Heb je twijfels? Vraag dan een second opinion bij een ander vertrouwd adres. Het internet heeft z’n mooie kanten, maar ook slechte. En soms is sociale media de ene keer iets socialer dan de andere keer.

Omdat ik in Duitsland woon is het voor mij een ideale manier om op de hoogte te blijven van het wel en wee van Nederlandse vrienden, je wipt nu eenmaal niet zo makkelijk even bij elkaar aan als vroeger. Dat is een mooie sociale kant van internet. Net als de oproepjes voor moederloze veulens en dergelijke. Het elkaar troosten bij verdriet wanneer een geliefd dier is overleden, want ja, die berichtjes doen je echt goed. De oprechte blijheid wanneer een wedstrijd is gewonnen of een bepaalde doelstelling is behaald. Ja, dan is het internet allemaal leuk.

Excuses dat m’n blog vandaag een beetje een hak op de tak verhaal is geworden. Dat komt door de storm in m’n hoofd denk ik. Vanaf vandaag wordt het weer mooi weer, voorjaarsachtig. Tijd dus om vooruit te kijken en positief te zijn. En net als mijn paard even een flinke bok te geven en alles los te laten. Kom maar op met de lente!