Blog: Snoetenpoetsers...

Die lucht!

Mijn vrouwtje heeft namelijk HELE vieze doekjes! Of ik nu wakker ben, of sta te doezelen, zodra ik hoor dat het lipje van dat pakje wordt losgetrokken, weet ik al hoe laat het is. Brrr, zó smerig. Die LUCHT, niet te harden! Volgens mijn vrouwtje zijn het reuze handige doekjes en ze worden daarom te kust en te keur gebruikt. En aangezien ze volgens haar niet voor niets ‘Snoetenpoetsers’ heten, moet ook zeer regelmatig mijn neus er aan geloven. Ja, je leest het goed: mijn neus! Terwijl ze weet dat ik die doekjes smerig vind ruiken hè? Het is dieronvriendelijk en neigt naar dierenmishandeling. Dus zodra het geknisper van het snoetenpoetserspakje mijn oren binnendringt, gaat mijn hoofd automatisch zo ver mogelijk weg van dat geluid. Stoïcijns ga ik tellen hoeveel vliegen er op de wand zitten, zie ik ze spontaan vliegen, of verzin ik iets anders wat ik echt goed moet bekijken. Tot het vrouwtje achter mijn billen langs loopt en mijn neus vanaf de linkerkant wil bereiken, dan zie ik ineens aan de rechterkant van alles.

Een beetje voorspelbaar ben ik wel, dus doen we het altijd hetzelfde. Ik rek de tijd, misschien helpt het om die penetrante toetenboenlucht iets te verzachten? Het blijft hoe dan ook smerig om dat doekje in mijn neusgaten te voelen. Vind het ook compleet onnodig, want ik weet heus wel dat ik zeer regelmatig aangekoekt vlas in mijn neusgaten heb zitten, samen met wat restantjes slobber, maar daar zijn de lange mouwen van het vrouwtje toch ideaal voor? Lekker zacht stofje, zonder stinklucht, dat veegt pas heerlijk schoon. Schouders zijn een goed alternatief, of haar billen tijdens het hoevenkrabben, die voldoen ook. Schijnbaar zijn we het echt oneens over hoe mijn neus het beste geboend kan worden… en dus weet ik dat er geen ontkomen aan is.

Voordeeltje

Als mijn neus niet al te vies is, heeft dat doekje overigens nog wel een voordeeltje. Het voelt een beetje intiem om dit toe te geven, maar meestal worden daarna ook nog even mijn staartwortel en mijn poeperd geboend. En dat vind ik me toch een partij fijn! Ik hou mijn staart er met liefde zelf voor omhoog. Dan voelt dan namelijk wél weer lekker fris!

Ach, ik weet natuurlijk best dat ik een beetje neuzel over die snoetenpoetsers. De hele dag met een vieze neus rondlopen is ook niks. Maar ja, oude mannetjes horen te klagen hè? Volgende keer misschien maar zeuren over het weer…