Blog: Natuurlijk wel. Of toch niet?

Een paar jaar geleden stak ik een schep in de grond hier op het erf omdat we een stuk wilden gaan betegelen. Groot was mijn verbazing toen ik op steen stuitte: we hadden 6 jaar hiervoor blijkbaar al een keer alles betegeld, alleen was het compleet overwoekerd met onkruid. Tijd dus om in te grijpen als mens om het onkruid de baas te worden. Iets wat niet altijd meevalt wanneer je zo’n kleine 1000m2 in totaal beklinkerd hebt. Zo was ik een keer de stoep onkruidvrij aan het maken, toen een erg milieu-bewuste dame langs kwam fietsen: “je vernielt God’s paradijs”, riep ze me toe in het Duits. Graag had ik haar uitgenodigd in het enorme paradijs aan de achterkant, maar ze was te snel weg.

Debacle

De regelzucht van de mens zorgt niet altijd voor goede dingen. We weten allemaal van het debacle van de Oostvaardersplassen. Als wij op die manier onze paarden zouden houden, hadden we rap de Dierenbescherming op de stoep staan. En terecht. Als er een hek om je terrein staat, heb je de zorgplicht voor de dieren die zich daar bevinden. En als er dan veel te veel dieren zijn, dan moet je daar iets aan doen. En niet de halfslachtige oplossingen waar de overheid en Staatsbosbeheer in eerste instantie mee kwamen, waardoor het al een paar jaar een zooitje was, die steeds schrijnender werd. Verkopen dus, castratie en andere geboortebeperking en als laatste optie: bejagen. En ja dat is triest, maar soms kan het niet anders. Nu maar hopen dat het daar niet weer uit de hand loopt. Alleen vogels in dat gebied is meer dan genoeg.

In Nederland woonden we op de Veluwe, onze Clydesdale stond gestald aan de Veluwetrail, midden in het bos. Mooier kan het niet. Maar ik heb heel wat keren op de fiets keihard moeten zingen om de wilde zwijnen schrik aan te jagen. Nu is dat niet zo’n probleem met die stem van mij, maar toch, lekker ontspannen was het niet. Er waren namelijk veel te veel zwijnen, zo’n 5.000 te veel. Gevaarlijke verkeerssituaties waren het gevolg, met dodelijke slachtoffers en niet alleen onder de zwijnen. Besloten werd om intensiever te gaan jagen. Tegelijkertijd werden de dieren echter ook bijgevoerd, waardoor het probleem in stand bleef. Hoe krom wil je het hebben. De wolven op de Veluwe wonen redelijk dicht bij het gebied waar m’n paard stond, ik hoop dat ze een dagelijks feestmaal hebben aan al die zwijnen. Dat is pas natuur! Maar park de Hoge Veluwe wil een groot hek, want stel je voor dat de wolven hun jachttrofeeën op gaan eten?

Vakkundige jagers

Ik ben niet voor en niet tegen de jacht. Jagen voor het plezier vind ik not done, maar ik ben niet tegen het feit dat om een gezonde en veilige wildstand te houden er soms gejaagd moet worden. Door uiterst vakkundige jagers dan wel. Pasgeleden schrok ik op door een luide knal, erg dichtbij. Hè, er wordt toch niet gejaagd nu? Met al die reekalfjes en jonge vogels overal mag ik niet eens met mijn eigen hond op mijn eigen land lopen wat betreft de regelgeving, dus welke mafkees gaat er nu jagen? Lucy kwam in volle vaart, luid proestend aan galopperen, die was duidelijk overstuur. Leuk, met een net drachtige merrie. Even kijken wat er aan de hand is, voor de zekerheid de camera mee.

De gemeentelijke jager/jachtopziener bleek een reebok te hebben geschoten, dat mag blijkbaar bijna het hele jaar door. Maar de ongelooflijke oelewapper deed dit op 2 meter afstand van mijn weiland en schoot het diertje alleen door een achterpootje, waardoor hij zwaar kreupel door de sloot op mijn weiland belandde. Iets verderop maakte de jager zijn werk af terwijl een nog steeds geschrokken Lucy in m’n nek stond te blazen. Woest was ik! Hoe haal je het in je hoofd om zo dicht bij een paard te gaan lopen schieten. Zijn mislukte eerste schot had makkelijk Lucy kunnen raken. Helaas zijn dit soort gasten niet voor rede vatbaar en stond hij in zijn gelijk: het was 100 meter bij de huizen vandaan en over vee staat niks beschreven hier. Van enig logisch verstand was hij gespeend, zinloos om mee in discussie te gaan. Ik heb Lucy dus maar een bakje met troostvoer gegeven en heb lekker in mezelf staan schelden op die stomme jagers! M’n paard kwam sneller tot bedaren dan ik. Misschien moet ik ook maar wat koudbloederiger worden.