samba
samba

Mijn paard, mijn therapeut: Samba

Welzijn Coaching Mental Coaching Opvallend

In deze rubriek lees je bijzondere verhalen over hoe het paard ons helpt in moeilijke periodes. Denk aan een ziekte, burn-out of depressie. Paarden zijn niet alleen ons beste vriend, maar werken ook therapeutisch. Lees het verhaal van Thea van der Elst en haar beste maatje Samba.

“Het jaar 2017 was heel moeilijk voor mij. Eerst overleed mijn moeder met wie ik heel hecht was. Ze was wel een beetje aan het kwakkelen, maar niet zorgelijk. Uiteindelijk overleed ze vrij plotseling aan een hartstilstand. In de tien jaar daarvoor ben ik heel hecht met mijn moeder geworden. Ik had geen vaste partner of kinderen, daarnaast had ik een klein netwerk omdat ik in het buitenland had gewoond. Dat mijn moeder wegviel, was heel ingrijpend. Mijn beste vriendin vond het moeilijk om met mijn rouwproces om te gaan en verdween ineens uit beeld. Dus dat kwam er als klap bovenop. 

Ik had geen energie voor oppervlakkige contacten, dus mijn wereldje was heel klein geworden. Hoe ga ik dat opvullen? Toen ontstond het idee om eens bij de manege te kijken. Dat was eind 2017…

Op de manege in het dorp werd ik heel aardig ontvangen. Ik moest wel lachen om de reactie van de eigenaresse. ‘Oh is het voor jezelf?’ Ja, ik zou zelf graag paardrijden, niet voor mijn dochter of kleindochter. Ik was 53 jaar en had daarvoor nauwelijks op een paard gezeten. Tijdens de proefles mocht ik op Leendert, een heel groot, ouder paard. Toen ik na de les afstapte, wist ik het; hier gebeurt iets. Later begreep ik de magie van paarden. 

Rond de tijd dat ik de paarden ontdekte, eindigde mijn relatie. Weer een grote klap om te verwerken. 

‘Toen ik na de les afstapte, wist ik het; hier gebeurt iets’

Vanaf januari ben ik Leendert op de manege gaan verzorgen. Voor mij was Leendert heel belangrijk om weer een beetje vertrouwen te krijgen. Na 2017 was ik wel al mijn vertrouwen kwijt, in mezelf, in anderen en in de wereld…

Op 6 juni kreeg ik weer een klap te verduren, Leendert overleed. Dit kan gewoon niet waar zijn, dacht ik. Hoe kan dit nou gebeuren? Ik vind het nog steeds moeilijk om er zonder huilen over te praten. Hoe heeft dat allemaal zo achter elkaar kunnen gebeuren? 

Ik had erg het gevoel dat ik  - ondanks dat Leendert er niet meer was - terug moest naar de manege. Ik vroeg of er nog een paard was dat ik kon verzorgen. Samba, zei de eigenaresse gelijk. Het was heel duidelijk dat het Samba werd. Samba was trouwens de buurman van Leendert.


‘Ik ga echt voor de interactie met het paard, rijden is bijzaak’

Met Samba ben ik rustig een band gaan opbouwen. Veel wandelen, borstelen en kroelen op stal. Het rijden kwam pas later, ik ben namelijk niet zo’n heel goede ruiter. Er zit een stukje angst in mij. Maar toen de band er eenmaal was, was het rijden niet meer dan een logische stap. Ik ga echt voor de interactie met het paard. Rijden is eigenlijk bijzaak, maar ik vind het wel heel leuk hoor! Ik doe ontzettend veel met hem, maar juist met longeren en grondwerk kan ik ontzettend goed contact met hem maken. Dat is gelijk ook waar hij de therapeut is voor mij. 

Zo had ik het deze week moeilijk, vanwege verjaardagen van mensen die ik niet meer heb. Eenmaal op stal dan merk ik aan Samba dat ik gesloten ben, dat merk ik aan zijn reactie. Hij spiegelt gelijk, heel bijzonder! Als je daar bewust van bent, dan kun je daar zoveel mee. Samba laat dat feilloos zien.

Ik was verdrietig, maar dan ga ik tegen hem praten en ga ik zitten ‘ademen’ en op gegeven moment komt hij weer naar me toe. Dan ben ik weer in het hier en nu. En heb ik een heerlijke dag. Eenmaal thuis komen mijn issues natuurlijk wel terug. Maar dan heb ik de hele dag daar niet aan gedacht. Ik ben alleen met hem bezig, in het hier en nu. Dat is fantastisch. En dat is eigenlijk de hele periode zo geweest.

‘Op het moment dat ik mijn hart open en weer ga voelen, dan komt hij naar me toe’ 

Op een gegeven moment durfde ik me ook niet meer open te stellen. Maar dankzij Samba ben ik blijven liefhebben. Ik kon niet anders, ondanks dat ik mijn meeste dierbaren was verloren. Bij Samba kun je je gewoon niet afsluiten. Hij laat dat direct zien. Dan beweegt hij weg van mij. Op het moment dat ik mijn hart open en weer ga voelen, dan komt hij naar me toe.


Omdat ik weinig van paarden wist, heb ik ook veel gelezen. Zo ook het boek van Linda Kohanov. Ze zeggen dat je je problemen bij het hek moet laten, zodat je zonder spanning op het paard kunt zitten. Dat vind ik onmogelijk. Als je tegen het paard zegt wat er met je aan de hand is, dan snapt hij je gedrag weer. Hoe je je gedraagt, klopt met wat je voelt en dan klopt het in de energie - en dat merk ik bij Samba. Als ik me verdrietig voel en doe alsof ik vrolijk ben, dan loopt hij weg en wordt hij onrustig. 

Ik begin wat evenwichtiger en vrolijker te worden. Het begint weer wat te normaliseren. De grootste dingen liggen achter me. Het is overleven geweest, nu begint het weer te borrelen. Het komt wel weer goed. 

‘Hij gaf me de liefde die ik miste en was iemand wie ik liefde mocht geven’

Natuurlijk ben ik wel eens verdrietig door de omstandigheden in mijn leven, maar als ik bij Samba ben, word ik automatisch vrolijk. Dat heeft ermee te maken dat ik dan gelijk in het hier en nu ben. Ik ben dan niet bezig met mijn vreselijk onzekere toekomst of verdriet, maar ik ben met hem bezig.  Dat gaat vanzelf, als ik zijn hoofd zie dan is het alweer goed. 

Hij gaf me de liefde die ik miste en was iemand wie ik liefde mocht geven. Hij gaf mij een reden om door te gaan op de meest moeilijke momenten. Hij gaf mij aandacht en maakte me aan het lachen. En altijd laat hij zien hoe ik me voel, zorgt ervoor dat ik contact blijf maken en steeds me herinner dat er nog liefde is.

‘Onbeschrijflijk hoeveel een paard voor een mens kan betekenen’

Wat ik bijzonder vind is wat we voor elkaar betekenen, dat we elkaar geholpen hebben en helpen. Samen weer leren vertrouwen, allebei steeds een beetje meer ons durven open te stellen. Onbeschrijflijk hoeveel een paard voor een mens kan betekenen. En andersom. Elke dag met Samba is een goede dag.

Hij is mijn reddende engel, mijn beste maatje, mijn spiegel en mijn allerbeste vriend! 

Geef je op voor deze rubriek via mailadres: bit-cap@mphorses.nl 

Bron: Bit & Cap

IMG_3209
PRDT2171