hoefonderhoud-barefoot
hoefonderhoud-barefoot

Natuurlijk bekappen: Wat is dat eigenlijk?

Welzijn Hoefverzorging Opvallend Verzorging

In Amerika leggen wilde Mustangs dagelijks vele kilometers af over zeer gevarieerd terrein. Ze blijken prachtige, sterke hoeven te hebben. Na uitvoerig onderzoek nam een groepje Amerikaanse en daarop ook Engelse hoefsmeden deze natuurlijke hoef als uitgangspunt voor een alternatieve bekapmethode.

We kunnen hoefsmeden eigenlijk niet generaliseren. Er zijn goede en slechte hoefsmeden, en alles er tussenin. Bovendien blijft er altijd discussie over wat nu precies ‘goed’ en wat ‘slecht’ is. Daarbij komt: wat voor het ene paard werkt, werkt niet voor het andere. Maar kort door de bocht kun je zeggen: waar de ‘traditionele’ hoefsmid hoeven vooral geschikt maakt voor het dragen van ijzers, daar volgen natuurlijke bekappers, de naam zegt het al, de natuurlijke vorm van de hoef. Hiermee bootsen ze de slijtage na van paardenhoeven die zichzelf als het ware trimmen door het lopen van vele kilometers over gevarieerde ondergrond.

Holistische kijk

Omdat de hoefgezondheid van je paard sterk afhankelijk is van de inrichting van de huisvesting, wat hij te eten krijgt en de hoeveelheid en aard van de beweging, bekijkt de natuurlijke bekapper het paard holistisch. Dat betekent dat hij niet alleen naar de hoeven kijkt, maar naar het geheel inclusief voer, leefomgeving en hoe het paard gebruikt wordt.

Waar de traditionele hoefsmid veelal ijzers gebruikt als hoefbescherming, daar gaan natuurlijke bekappers ervan uit dat gezonde hoeven geen permanente bescherming nodig hebben. Er wordt alleen gebruik gemaakt van bijvoorbeeld hoefschoenen wanneer dat nodig is, bijvoorbeeld tijdens (extreme) ritten of tijdens revalidatie van ernstige hoefproblemen.

Straal en zool behouden hun functie

Natuurlijke bekappers volgen biomechanisch onderzoek waaruit blijkt dat het belangrijk is dat de straal en de zool hun functie niet verliezen. Deze helemaal bijsnijden is een no-go. 

Men verwijdert alleen dode delen zodat de straal en zool een bepaalde belasting krijgen. Zodoende draagt de hele hoef het paardengewicht mee waardoor deze beter doorbloed raakt. Ook de uitsparingen in de hoefwand, de kwartierboogjes, hebben een functie. 

Net als wij in onze voeten een natuurlijke holling hebben, volgen de kwartierboogjes bij een natuurlijke bekapping de zool. Hierdoor wordt de hoefwand op die plaatsen nog minder belast. Natuurlijke bekappers ronden de hoefwand wat af - dit heet een mustangrol – waardoor minder druk komt op de witte lijn. Op deze manier vindt de hoefwand vanzelf een goede aansluiting en uitwaaierende hoefwanden; ‘flare’ groeit uit.  

Op de hielen landen

Als we uitgaan van gezonde hoeven die natuurlijk onderhouden worden en die genoeg lopen over gevarieerd terrein dan krijgen ze vanzelf een korte teen, een lage hiel, een holle zool (niet uitgesneden) en een brede, goed ontwikkelde straal die op de grond staat. Staat hij ook in de juiste positie, dan zal het paard vanzelf op de hielen landen. Dit is gezond voor zijn hele lichaam, want de schokabsorberende delen van de hoef zitten in de achterkant. Het paard zal daarom beter gaan bewegen waardoor het naar verluid minder gauw last krijgt van  pees-, spier- en rugproblemen.


Foto: Denise Koole

Het verschil in het kort

Traditioneel

  • De hoefwand draagt het meeste gewicht en is plat (volgt de ondergrond)
  • De hoefwand laat men scherp
  • De hielen en steunsels laat men hoger
  • De straal komt van de grond af
  • De zool holt men uit
  • Uitwaaierende hoefwanden, ‘flare’, worden/wordt aan de buitenzijde afgevijld
  • Hielen en tenen worden aangepast om de voetas te corrigeren
  • Opnieuw bekappen/beslaan om de 6-8 weken

Natuurlijk

  • Zowel de hoefwand, straal en zool dragen het gewicht
  • De hoefwand volgt de zool, met een boogje
  • Afgeronde hoefwand met een mustangrol
  • De hielen worden zo verlaagd dat ze naast het breedste deel van de straal terecht komen
  • De straal komt aan de achterzijde op de grond en draagt zodoende mee
  • De zool heeft een natuurlijk welving en er wordt niet in gesneden
  • Bij uitwaaierende hoefwanden, ‘flare’, wordt aan de buitenkant meestal niet hoger gevijld dan anderhalve centimeter 
  • De voetas is het natuurlijke gevolg van strakke witte lijn en correcte stand van het hoefbeen
  • Er wordt om de 4-6 weken bekapt, liefst met 2-wekelijks tussentijds onderhoud van de eigenaarzelf.

Bron: paardenhoeven.info

Tekst: Viola Robbemondt

natuurlijke-bekapping