Emmelie Scholtens over duurzaam trainen & goed management

Dat Emmelie Scholtens al vroeg begon met ponyrijden lag voor de hand. Haar moeder runde stal Oosterbroek en fokte New Forest-pony’s. Emmelie kreeg Oosterbroek’s Dior en later Oosterbroek Felice onder het zadel en behaalde daarmee diverse regionale en nationale dressuurtitels. Na haar overstap naar de paarden werd ze via het Rabobank Talentenplan opgenomen in het Rabobank Talententeam en ging ze rijden voor Stal Laarakkers. 

Door het succesvol uitbrengen van jonge paarden in onder meer de Pavo Cup en de wereldkampioenschappen voor jonge dressuurpaarden – waar ze driemaal goud, eenmaal zilver en eenmaal brons won – kreeg ze nationale bekendheid. Ze bracht Apache uit op de wereldruiterspelen in Tyron en maakt nu met haar huidige toppaard Desperado deel uit van het Nederlandse dressuurteam dat vorig jaar een zilveren medaille won tijdens de Europese kampioenschappen in Rotterdam. Met hem is ze ook opgenomen in het olympisch kader voor de Olympische Spelen in Tokio 2021.

Goed management

Op de prachtige locatie van Ad Valk Dressage runt Emmelie samen met haar partner Jeroen Witte Trainingsstal Witte Scholtens. De vijftien boxen staan vol met Grand Prix-paarden, jonge dressuurpaarden en goedgekeurde hengsten. Jeroen is gespecialiseerd in het keuringsklaar maken van jonge merries en hengsten, Emmelie traint de dressuurpaarden en goedgekeurde hengsten.

 Met zoveel verschillende paarden op stal en onder het zadel – die vaak op het hoogste niveau moeten presteren – weet zij als geen ander hoe belangrijk goed management en een juiste training is om de paarden tot op hoge leeftijd heel te laten.

Training & belasting

Wat, hoe vaak en hoe lang Emmelie traint, verschilt per paard. “Dat is afhankelijk van de leeftijd en het niveau van het paard”, vertelt ze. “Een driejarige train je natuurlijk anders dan een Grand Prix-paard. Ik denk dat het belangrijk is om goed naar je paard te kijken en aan te voelen wanneer hij wat meer of juist minder werk nodig heeft. Ik werk niet echt met richtlijnen als dat ik een driejarige drie keer per week rijd en een zesjarige zes keer per week. Al komt het daar in praktijk wel vaak op neer. Ik kijk vooral goed wat een paard aankan en daar pas ik de training en belasting op aan.”

‘Ik houd goed in de gaten hoe een paard reageert op de training en hoe hij aanvoelt’

Gevoelskwestie

Emmelie legt uit: “Ik houd goed in de gaten hoe een paard reageert op de training en hoe hij aanvoelt. Is hij fris en vrolijk? Of voelt hij wat moe aan? Dat is vaak een gevoelskwestie. Je moet geen dingen doen die voor je gevoel niet helemaal kloppen. De afgelopen tijd waren er geen wedstrijden,

Maar als ik in een wedstrijdperiode zit, dan train ik met de wedstrijdpaarden wat meer naar een wedstrijd toe. In aanloop van de wedstrijd bouw ik de intensiteit van de training dan wat op, zodat de paarden klaar zijn voor de wedstrijd en indien nodig zelfs een meerdaagse wedstrijd kunnen lopen. Na de wedstrijd bouw ik de intensiteit dan weer wat af.”

Ook wat trainingsduur betreft volgt Emmelie vooral haar gevoel. “Ik heb geen horloge om met rijden. Maar bij jonge paarden heb je in een halfuur al gauw veel gedaan. Met Desperado ben ik toch wel zo’n driekwartier bezig. Ik train zelden een heel uur. Natuurlijk als je het losstappen en uitstappen erbij rekent wel, maar ik ben niet vaak een uur volop aan het werk met een paard.”

Batterij opladen

Emmelie benadrukt dat afwisseling voor elk paard belangrijk is. Zo worden alle paarden ter afwisseling gelongeerd en daarnaast maakt ze met elk paard regelmatig een buitenrit. Ook met Desperado en de andere Grand Prix-paarden. “Maar ook de intensiteit van de dressuurtraining wissel ik af. De ene dag – of soms twee achter elkaar – train ik wat harder, maar dan mag het ook weer een dag wat minder. Daarnaast vind ik het belangrijk om af te wisselen in hoofd-halshouding en te wisselen in gangen. Met oudere paarden vind ik het heel nuttig om stapreprises te rijden. Met hun ben ik intensiever aan het werk en zo kan de batterij ook weer even opladen. Met jonge paarden doe ik dat ietsje minder, voor hun is het soms moeilijker om na een tijdje stappen weer opnieuw de aanspanning op te zoeken. En daar rijd je natuurlijk ook minder lang mee. Als je dan ook veel stapt tussendoor, wordt het misschien iets te weinig.”

‘Als de juiste klik er is, kun je echt een goede combinatie worden. Dat maakt uiteindelijk wel het verschil’

De juiste klik

Hoe belangrijk is het voor Emmelie dat zowel zijzelf als haar paarden plezier (blijven) hebben in het werk? “Heel belangrijk”, antwoordt ze. “En dat begint misschien wel met het hebben van de juiste klik met elkaar. Alleen dan kun je volgens mij een goede combinatie worden. Zeker als je zelf je paard hebt uitgekozen, is die klik natuurlijk van belang. 

Maar professionele ruiters krijgen ook wel eens een paard door iemand aangeboden en dat wil niet altijd zeggen dan je dan de perfecte combinatie bent. Als dat niet zo is, denk ik dat je daarover wel eerlijk tegen jezelf én de eigenaar moet zijn. Want als je bijvoorbeeld qua karakter niet bij elkaar past, dan wordt het lastig om een goede combinatie te worden. In het begin heb ik wel eens langer met een paard doorgereden waarmee het minder klikte. 

Dan denk je dat je het gewoon nog even moet proberen. Nu weet ik sneller of een paard bij mij past. Natuurlijk kun je kleine dingetjes veranderen, bijvoorbeeld in het rijden, maar een paard blijft wel zoals hij is. Als de juiste klik er is, kun je echt een goede combinatie worden. Dat maakt uiteindelijk wel het verschil.”

Tijd voor zichzelf

Buiten de trainingen onder het zadel of aan de longeerlijn komen alle paarden van stal dagelijks in de molen en paddock. “We proberen de paarden in elk geval driemaal per dag uit de stal te halen. Ik geloof dat paarden het echt nodig hebben om ook lekker tijd voor zichzelf te hebben in de paddock. Of in de wei als je die hebt. Bij ons gaan alle paarden erin, ook Desperado en Apache vroeger.”

Checken of alles nog goed is

Behalve het team op stal, staat er natuurlijk een team specialisten klaar om de paarden in topconditie te houden. Zoals de hoefsmid. Emmelie: “Ik zie vaak bij lesklanten dat ze hun paard te lang op dezelfde ijzers laten staan. Als je paard al niet helemaal perfecte voeten heeft en zijn hoeven worden te lang, dan krijg je eerder een ongelijke belasting. En ook eerder blessures denk ik. Daarom zorgen we altijd dat de hoeven op tijd worden bijgewerkt. 

Daarnaast komt de fysiotherapeut regelmatig op stal, vooral voor de paarden die al wat verder in de sport zijn, zoals Desperado. De jonge paarden worden alleen behandeld als het echt nodig is. Het is fijn dat op deze manier iemand met een andere blik naar de paarden kijkt. Dat doen we ook met de dierenarts. We wachten niet tot er een probleem is, maar gaan tussendoor geregeld naar een sportarts om te checken of alles nog goed is. Het zijn natuurlijk toch atleten, dus moet je ze ook zo behandelen.”

Mooi op temperatuur

Als je veel paarden op een dag rijdt, betekent dat ook dat je veel spullen nodig hebt. En dat je die vaak moet verwisselen. Behalve dat producten voor het paard fijn moeten zijn, staan duurzaamheid en gebruiksgemak voorop bij Emmelie. “Daarom gebruik ik de producten van Back on Track ook graag”, legt ze uit. 

“Zowel de dekens, dekjes als beenbeschermers hebben een goede pasvorm en zijn heel fijn in gebruik. Bovendien is wetenschappelijk onderzocht dat het goed en prettig is voor het paard. Bij de dekens merk ik bijvoorbeeld dat de paarden daar heel mooi onder vandaan komen. Ze zijn opvallend zacht in hun haar en altijd mooi op temperatuur door de Welltex-laag. Dat vind ik echt een verschil met andere dekens.” 

Over nagedacht

“Bij de beenbeschermers vind ik het fijn dat er onderzoek naar is gedaan. Zeker op warme dagen is het bijna niet tegen te houden dat de pezen wat warmer worden met beschermers om. Tegelijkertijd wil je de benen van je paard zo goed mogelijk beschermen. Dan kies ik liever voor beenbeschermers waarvan is aangetoond dat ze koeler blijven, dan beschermers waarvan de werking niet is onderzocht. En zelf draag ik ook graag de shirtjes, jassen en vrijetijdskleding van Back on Track. Het zit fijn, je weet dat er goed over is nagedacht en dat het werkt, net als bij de producten voor paarden. Het is niet alleen een mooi shirtje, er zit ook een gedachte achter dat het goed is voor je lijf. Dat maakt dan wel het verschil.”