Opbouw van een springtraining
Training OpvallendEigenlijk zit er weinig verschil tussen de opbouw van een spring- en een dressuurtraining. Belangrijk is dat het paard los en ontspannen over de rug loopt en aan het been is. Hoe je dat doet, legt instructeur Wim Bonhof uit. We gaan hierbij uit van een volwassen paard.
Fase 1: opstijgen
“Net zo goed als een dressuurpaard moet een springpaard keurig stilstaan bij het opstijgen, zodat je zachtjes kunt gaan zitten en je jezelf niet als een cowboy in het zadel hoeft te slingeren.”
Fase 2: losstappen
“De houding waarin een springpaard wordt losgestapt is niet zo belangrijk. Het liefst over de rug natuurlijk, maar sommige springpaarden lopen op een eigen manier en kunnen daarmee geweldig springen. Die lenen zich er niet voor om in een andere houding te dwingen, je moet ze in hun waarde laten.”
Fase 3: aan het been stellen
“Ook een springpaard stel ik meer aan het been door te schakelen. Ik houd hem daarbij wel rond ingesteld voor het extra ruggebruik. Dit is wel afhankelijk van het paard. Maar ik begin met schakelen binnen het tempo, zowel in draf als in galop.”
Fase 4: oefeningen
“Bij springtraining ga je in op moeilijkheden die je in het parcours kunt tegenkomen. Wat zijn die vooral? Lijnen en afstanden. Die ga je dus trainen, zodat je paard mee leert kijken. Belangrijk is dat je leert in een goed ritme en met balans rond te rijden.”
Fase 5: afronding
“Het is niet nodig om na een pittige springtraining te eindigen met wat lage, eenvoudige sprongetjes voor een ‘goed’ gevoel. Een paard wordt er alleen maar slordig van als hij na iets zwaars ineens een suffige, simpele sprong voorgeschoteld krijgt. Stop na goed over een hoge te zijn gekomen. Sommige springruiters dressuren nog even om de spieren los te werken na een zware training. Lekker over derug wat voltes en wendingen draven, dat is fijn voor een paard. En daarna uiteraard goed uitstappen, liefst buiten. Dan blijft je paard lekker fris in het hoofd.”
