“Stapje voor stapje’

En dat geldt ook voor de volgende stapjes in de goede richting. Rustig stapje voor stapje opbouwen en regelmatig belonen wordt in mijn ogen nogal eens vergeten, omdat we zo gefocust zijn op ons einddoel. In bovenstaand voorbeeld: we willen zo snel mogelijk een paard dat volte na volte aan de longe kan lopen in verschillende gangen (en het liefst ook nog in balans...).

“Wat ben jij geweldig!”

Er is natuurlijk niks mis met het hebben van een doel. Het kan zelfs erg helpend zijn tijdens een training. Door echter alleen op je einddoel te focussen, vergeet je vaak om je paard in de tussentijd te belonen voor alle goede stappen die hij al in de juiste richting zet. En dan bedoel ik niet een ‘goed zo, braaf’, terwijl je hem aan het werk houdt, maar een ‘wat ben jij geweldig!’, terwijl je hem een pauze geeft. Het paard moet het als een beloning ervaren, anders heeft het weinig zin. Het kan ook gebeuren dat je zo gefocust bent op je doel, dat je de signalen van je paard niet meer goed opvangt en over zijn grenzen heen gaat. Dat is zonde, want juist de weg naar het einddoel toe kan heel leerzaam zijn én een hele mooie bijdrage leveren aan jullie onderlinge band.

Mindset

Paarden hebben de hersencapaciteit niet om te denken: ‘Zo, ik ga jou even lekker voor schut zetten!’, maar toch voelen mensen zich vaak zo wanneer ze met een stakend paard voor de trailer staan. Ze willen dan ook dat het paard zo snel mogelijk laadt, want wat zullen die stalgenoten wel niet denken? Sommige mensen hebben ook alvast een wedstrijd op de planning gezet, waardoor er tijdsdruk op de trailertraining staat. Geen verrassing denk ik dat dit niet meehelpt voor de mindset van de eigenaar, wat vervolgens doorwerkt op het paard. Neem altijd de tijd als je je paard iets wilt leren. Beter meer tijd en een stevige basis, dan weinig tijd en een wankel eindresultaat.

Trailerangst

Vrijwel alle paarden die staken voor een trailer ervaren stress. Dat lijkt aan de buitenkant niet altijd zo, omdat het zenuwstelsel van deze paarden in de ‘bevries’ modus staat. Dat oogt ontspannen, maar schijn bedriegt. Als je vervolgens met veel druk dit paard de trailer in duwt, heb jij misschien wel je einddoel ‘laden in de trailer’ behaalt, maar kun je je afvragen of dit paard ook een positieve associatie heeft met de trailer. Grote kans dat je zijn trailerangst alleen maar bevestigd hebt. Ik denk echter dat de meeste eigenaren het liefst een paard hebben dat zich OK voelt tijdens het laden. Dat vergt meer rust, kleine stapjes, veel minder druk en veel pauzes tijdens de training.

Elk stapje belonen

Beloon élk stapje in de juiste richting. Vertel je paard hoe knap hij is, maak de trailer leuk voor hem door met voerbeloning te werken, haal hem regelmatig even bij de trailer weg om zijn zenuwstelsel tot rust te laten komen en geniet van jullie samenwerking! Want uiteindelijk heb jij straks een paard dat met jou de trailer op wíl lopen in plaats van een paard dat zich gedwongen voelt en geen keus heeft.

Verbinding met je paard

Tijdens een training kan je je paard heel goed leren kennen. Je kunt zien wanneer hij stress opbouwt, je leert de kleinste signalen herkennen, je leert hoe je hem kan helpen om stress af te laten vloeien en je zult stap voor stap nog meer op elkaar gaan vertrouwen. We zijn vaak zo bezig met ons einddoel én met ‘wat anderen wel niet zullen vinden’, dat we de connectie met ons paard verliezen. Terwijl de verbinding met zo’n machtig, gevoelig en loyaal dier volgens mij juist de reden is dat we (van) paarden houden.

Door Paula van de Geest
Gedragstrainer • Paardencoach • Dierenwelzijn • Schrijven • Humor