Spreek jij al ‘paards’?

“Honden en katten tonen emotie op een directe manier. Ze komen naar je toe als je thuiskomt van je werk, lopen achter je aan en geven je pootjes en kopjes. Paarden zijn prooidieren en tonen hun emoties indirect. Ze tonen liefde door je te behandelen zoals ze hun paardenvrienden behandelen: door rustig te zijn, je ruimte te geven en soms door het initiatief te nemen tot een zachte aanraking.”

Goed leren kijken

Het is een passage uit het boek Paardentaal (2017) door Sharon Wilsie & Gretchen Vogel. De schrijfsters en paardenliefhebbers weten: paardentaal is vaak veel subtieler – en veel rijker geschakeerd dan wij vaak denken. Het juist ‘verstaan’ van de taal van onze geliefde edele viervoeters bestaat uit het juiste interpreteren van hun lichaamstaal en geluiden. Uit goed en geduldig leren kijken. En daarop in te spelen door dezelfde taal te spreken. Paardentaal dus! Al lezend leer je herkennen wat een paard echt tegen je zegt – en dat is veel. Bovendien leer je ‘terugpraten’ op een manier die het paard eindelijk begrijpt. Onze ‘gereedschappen’? Ademhaling en houding!

Tactischer aanraken

Een van de dingen die opvalt bij het bestuderen van de oefeningen in het boek Paardentaal, is dat de bubbel van persoonlijke ruimte van een paard vele malen groter is dan die van ons. Wij willen al gauw aaien, knuffelen en aanraken. En juist dat is vaak een bron van ongemak en miscommunicatie met onze paarden! Paarden voelen namelijk dat hun ruimte niet wordt gerespecteerd. We overschrijden zomaar hun grens en zouden meer rekening met ze kunnen houden. Dat betekent niet dat je hem niet meer mag aanhalen, maar met wat oefening leer je om dit een stuk tactischer te doen.

Drie eyeopeners

1. Als je paard zijn hoofd en hals zachtjes van je wegdraait, zonder zijn benen of de rest van zijn lichaam te verplaatsen, kun je dit interpreteren als gebrek aan belangstelling of een afwijzing. Zo van: ik heb geen zin in dat halster – of in jou. Terwijl het juist een gebaar van vriendschap en verwelkoming is! Het paard geeft je ruimte!

2. Scant jouw paard jouw jaszak met zijn neus op zoek naar snoepjes? En duw jij zijn hoofd dan ter hoogte van neus en mond weg? Dit wegduwen wordt door een paard opgevat als: ‘Ik wil spelen’. Eigenlijk geef je je paard hiermee dus telkens een directe uitnodiging om over je heen te lopen! Wil je je paard wegsturen, of om meer ruimte voor jezelf vragen, dan kun je beter zijn ‘Ga Weg’- knop – bovenaan zijn wang naast zijn oog – te gebruiken. Dit doe je door ernaar te wijzen, of door deze ‘knop’ aan te raken. Ook een goede ‘wegstuur’ methode: de ‘knop’ halverwege de hals bedienen. Ook deze betekent: ga uit mijn ruimte.

3. Klop je, als een paard iets goed heeft gedaan, enthousiast op zijn nek? Niet meer doen. Het is voor een paard een vrij grove manier van aanraken. Om hem te belonen, kun je hem beter even op zijn schoft kriebelen. Het is de plaats waar zijn manen overgaan in zijn rug, de plek vlak voor het zadel.

Bron: Bit & Cap