Patrik Kittel
Patrik Kittel

Toptips van dressuurruiters

Nieuws

Soms zijn het simpele dingen. Terloopse opmerkingen, die blijven hangen. Het kunnen echter ontzettend belangrijke tips zijn voor je ontwikkeling als ruiter. We vroegen drie toppers wat voor hen echt enorm veel verschil heeft gemaakt. Dat leverde verrassende antwoorden op.



Kort losrijden


“Ik reed met Jazz altijd wel een uur los”, bekent dressuuramazone Kirsten Beckers van Stal Broere. “Ik wilde het hele Grand Prix-programma doornemen en sommige oefeningen reed ik wel drie of vier keer. Maar daarna ging het mis in de ring, dan was Jazz ‘leeg’ en had hij er geen zin meer in.” Bert Rutten, al vele jaren de vaste trainer van de amazone, zei op zijn bekende kordate wijze dat ze moest ophouden met dat lange losrijden. “Dat doe je voor jezelf, omdat je het gevoel hebt dat je het niet kan. Het paard heeft dat niet nodig. Een half uur is genoeg.” Beckers luisterde naar hem. “Ik kon niet anders dan hem gelijk geven. Ik had nog weinig ervaring, vandaar de twijfel. Nu rijd ik met geen enkel paard langer dan een half uur los. Tien minuten stap, even losdraven en galopperen, beetje piaffe en passage, één keer een wissel om de twee passen, een paar eners en hup, de ring in. Het moet in de ring gebeuren, niet daarvoor.”

Nooit standaard


“De ene week zei hij tegen me dat het paard een beetje ronder en meer over de rug moest. Dus ging ik daarmee aan de slag. Zegt hij de week erna dat het hoofd juist hoger moet...” De Belgische Grand Prixamazone Claudia Fassaert vroeg haar toenmalige trainer Bert Rutten wat hij nou wilde. “Ik zal nooit vergeten wat hij zei. ‘De ene keer een beetje meer, de andere keer juist minder, maar het is nooit standaard.’ Ik dacht daar over na en het was zo’n wijze les, want we gaan snel op de automatische piloot. Maar je moet altijd blijven openstaan voor wat je voelt en wat er op dat moment gebeurt. Daar pas je je rijden op aan. Je rijdt geen paard altijd hetzelfde.”

Positief houden


Dressuurruiter Patrick van der Meer reed met zijn eerste internationale Grand Prix-paard Ogami in Frankrijk. “Ik was een beetje gefrustreerd bezig op het voorterrein, want de piaffe lukte niet. Diederik Wigmans kwam naar me toe en vroeg of het goed was dat hij wat tegen me zei. Hij raadde me aan meer te focussen op de dingen die het paard wel goed kon. Als je alleen maar bezig bent met wat niet lukt, gaat de lol er af bij het dier.” De opmerking zette Patrick aan het denken. Hij zegt dat hij zijn paarden sindsdien meer in hun waarde laat. “Natuurlijk wil je verbeteren, maar dat lukt beter als je een positieve instelling bij je paarden weet te houden. Hamer je voortdurend op wat niet lukt, dan worden ze daar niet vrolijker van.”

Beter afwerken


Maar met alleen blij houden kom je er ook niet. Dat ontdekte Patrick met de talentvolle Uzzo, die eigenlijk geen zwakheden heeft. “Het zag er allemaal mooi uit, dus ik was snel tevreden.” Tot Patrick bij Hans Peter Minderhoud ging trainen. Die wees Patrick er fijntjes op dat de afwerking beter kon. “Uzzo nam het de laatste twee meter in een oefening een beetje over of deed zijn eigen ding bij de inzet. Van Hans Peter heb ik geleerd dat het niet alleen om het mooie plaatje gaat, het moet ook echt helemaal van mij zijn.” Patrick, die blij is met de complimenten die hij krijgt voor zijn vriendelijke wijze van rijden, wil dat graag zo houden. “Maar om boven die 70 of 75 procent te komen moet ik wel wat dieper graven, dan alleen blij rondrijden. Alle details moeten kloppen, ik wil de volledige controle.”

Foutloos is niet genoeg


Claudia Fassaert blonk altijd uit in het rijden van nette, foutloze proeven. Toch bleef ze qua percentages achter bij de rest. Jurylid Mariëtte Withages gaf aan dat het er te braaf en te voorzichtig uitzag. “Foutloos is met het huidige niveau niet goed genoeg.”

Claudia ging bij zichzelf te rade. “Er was inderdaad enige terughoudendheid in de ring. Hoe kon ik daar laten zien wat ik thuis kon? Het had ook te maken met het omgaan met druk.” De Belgische keek veel naar topruiters en zag dat die tijdens de proef soms best even stevig corrigeerden. “Daar werden geen punten voor afgetrokken. Zelfs niet als het er op de korte zijde uitzag alsof ze het verkeer aan het regelen waren. Het heeft mij moeite gekost om brutaler te worden tijdens de proef, maar met deze tip in mijn achterhoofd lukt het wel steeds beter.”

Moe paard


Een moe paard kan niets leren. Tot die conclusie kwam Kirsten Beckers door schade en schande, toen ze met de wissels om de pas aan de slag ging. “Ik wilde veel te graag. Dan had ik alles al geoefend en ging ik nog even de eners proberen. Ga zelf maar eens de trap op hollen als je al heel hard hebt getraind en je spieren verzuurd zijn. Dat krijg je niet voor elkaar. Dus werd het een grote frustratie.”

Het werd pas beter nadat de amazone de zwaardere oefeningen aan het begin van haar training deed, na het losrijden. “Dat geldt ook voor de piaffe. Die moet je niet tot het einde bewaren. Als een paard fijn loopt in het begin, dan heeft hij er nog energie voor. En als de oefening goed gaat, geef ik een lange teugel en mag hij weer naar stal.”

Bewust meemaken


Nadat Claudia Fassaert met haar Donnerfee de ring uitkwam, bedacht ze wat ze meer of anders had moeten doen. Reden voor haar trainer Nicole Werner om op te merken dat het lijkt alsof de proef Claudia overkomt. Alsof ze het niet bewust meemaakt en er daardoor onderweg niets aan kan doen. “Dat ze dat zo benoemde, maakte voor mij al een wereld van verschil”, lacht Claudia, die met haar mental coach aan de slag ging. “Ik bedenk nu vooraf precies stuk voor stuk wat ik nodig heb om het optimaal te doen. Ik zit niet meer versteend, omdat ik steeds terugdenk aan wat ik had moeten doen, waardoor ik al in de volgende oefening ben voordat ik het door heb. Daardoor heb ik nu veel meer tijd onderweg.” Haar metal coach liet haar op een half opgeblazen ballon zitten. “Dat doe je heel krampachtig, uit angst dat ie ploft. Zo zat ik ook te paard. Maar als je zo zit te klemmen, geeft je paard geen reactie meer. Als je loslaat, stompt het paard minder af voor je hulp en heb je ook meer tijd voor je oefeningen.”
Kirsten Beckers
Claudia Fassaert