Marana Dam: “Opeens trainde ik niet meer voor de sport, maar vanuit mijn liefde voor paarden en hun welzijn”

Dat heeft niet alleen haar veertienjarige Fee, maar ook Marana zelf veel gebracht. De amazone besloot van haar hobby haar werk te maken en hoopt anderen te kunnen inspireren met de weg die ze met Fee heeft afgelegd. 

Mooie beginjaren

Toen de amazone Fee in 2010 kocht, was de merrie pas een aantal maanden oud. “We kochten haar met het oog op een toekomst in de wedstrijdsport bij de paarden”, begint Marana haar verhaal. “Ik heb Fee op drie en halfjarige leeftijd beleerd, wat heel voorspoedig verliep. Na het beleren heeft ze een half jaar stilgestaan en toen ik haar op vierjarige leeftijd rustig oppakte, groeiden we al snel door in de springsport. Fee heeft een aantal geweldige beginjaren gehad in de sport en ging als een speer de klassen door. Gezien ik destijds nog niet beter wist, gingen we gewoon lekker door.”

Foto: Demi van Reeven Fotografie

Spanning

Na succesvol te hebben deelgenomen aan de KWPN-kampioenschappen voor eventingpaarden, begon de merrie af en toe spanning op te bouwen. “Naarmate de tijd vorderde, werd dat steeds erger, vooral op vreemde locaties en met wedstrijden. Ik heb daarom besloten haar een tijdje niet meer uit te brengen en een veulen met haar te fokken. Ik gebruikte haar dracht als pauze en ging aan de slag met grondwerk, werken aan de hand en horsemanship, om haar zo hopelijk van haar spanning af te helpen.”

Foto: Privébezit

Andere wereld

In 2018 volgde de amazone de Academische Rijkunst opleiding bij de Human & Horse Academy, wat haar een heel ander trainingsperspectief bood. “Opeens trainde ik niet meer voor de sport, maar vanuit mijn liefde voor paarden en hun welzijn. Ik liet de ‘negatieve’ sportwereld achter mij en kwam terecht in een wereld vol liefde, rust en vertrouwen. Dat heeft mij veel verder leren kijken. Ik heb daarna ook de opleiding tot Guasha-therapeut gevolgd en ben zo steeds verder dat wereldje in gerold.”

Tweede veulen

Marana zag niet alleen in Fee’s fysieke gezondheid een grote verandering, maar ook in haar mentale gezondheid. “Het ging direct een stuk beter met Fee. Hoewel die onrust deels in haar karakter zit, zag ik haar enorm veranderen. Afgelopen jaar heeft ze een tweede veulen gekregen, ditmaal van de appaloosa hengst van Greetje Hakvoort, Nevada. Dat is een onwijs lieve en zachtaardige hengst, dus zo hoopte ik een leuk paardje voor de toekomst te kunnen fokken.”

“En dat is zeker gelukt. Dit hengstje is een stuk rustiger dan zijn halfbroertje, dus daar ben ik onwijs blij mee. Ik hoop in de toekomst fijn met hem aan de slag te kunnen, zonder spanning. Na de weg die Fee en ik hebben afgelegd heb ik niet meer zo veel behoefte aan een succesvolle sportcarrière met een onrustig paard”, lacht ze. 

Foto: Privébezit

Nooit opgegeven

Hoewel de amazone blij is met haar fokproducten, heeft ze besloten geen veulens meer te fokken met haar merrie. “Ik merkte dat deze tweede dracht voor Fee lichamelijk zwaar was, wat haar weer meer spanning opleverde. Ik ben me gaan verdiepen in ontspanningstechnieken, bodywork en de signalen die paarden kunnen afgeven. Dat heeft Fee echt door de dracht heen gesleept. Ik wil na dit veulen ook niet meer met haar fokken. Ze heeft het vorig jaar echt zwaar gehad”, vertelt ze. 

“Na de dracht zijn we er ook achter gekomen dat Fee artrose heeft in haar hals. In 2016 hebben we niet zo ver doorgekeken, omdat ik in een wereld leefde waarin je ‘er gewoon doorheen moest rijden’. Nu ik daarop terugkijk, denk ik dat de spanning niet enkel vanuit haar sensibele karakter komt, maar ook vanuit lichamelijke klachten. Hoewel anderen mij aanraadde om het op te geven, heb ik er destijds nooit over nagedacht om haar te verkopen. Dat heeft mij gebracht waar ik nu ben.”

“Het heeft mij veel gebracht”

Afgelopen oktober zei Marana haar baan als Marketing Manager op en besloot ze zich volledig op de paarden te focussen; iets waar ze stiekem altijd al van droomde. “Door alles wat ik van Fee heb geleerd, heb ik deze stap durven zetten. We hebben samen een prachtige ontwikkeling doorgemaakt, waardoor ik kennis heb opgedaan die ik kan doorgeven aan andere ruiters en amazones. Hoewel het een weg vol ups en downs was en ik vaak met mijn handen in het haar heb gezeten, heeft het mij veel gebracht en kan ik nu doen waar ik altijd al van droomde.”

Foto: Privébezit

Mediteren

Marana hoopt anderen te kunnen inspireren met haar manier van werken. “Ik richt mij voornamelijk op het oplossen van spanningsproblemen en maak gebruik van een combinatie van therapie, dressuur aan de hand en mindfulness. Dat werkt niet alleen heel fijn voor paarden, maar ook voor mensen. Zo heeft het mij als persoon ook veel gebracht. Ik ben van nature heel perfectionistisch en ijverig. Hoewel de paarden mij rust geven, bracht ik mijn spanning onbewust toch over op hen.”

“Ik ben gaan mediteren, ben me meer in mijn eigen spanningen gaan verdiepen en heb dit uiteindelijk kunnen uitbouwen tot iets waar ik andere ruiters en amazones mee kan helpen. Veel mensen zijn sceptisch over mediteren, maar eigenlijk is het niets meer dan je gedachten gewoon even laten gaan en niet zo druk in je hoofd zijn. We maken ons tegenwoordig om zo veel dingen druk, dat we soms vergeten om dingen los te laten.”

Leren voelen

Door paardeneigenaren op hun eigen gewoontes te wijzen, kan Marana veel voor mens én paard betekenen. “In veel gevallen is het simpelweg een kwestie van bewustwoording creëren. Ik heb pas leren voelen hoe een paard ontspant door in mijn eigen lijf te voelen wat ontspanning nu precies is. Ik vind het mooi om andere mensen en paarden dezelfde ervaring te kunnen geven, door alle kennis die ik in de afgelopen jaren heb opgedaan. Zonder Fee had ik hier nooit gestaan”, sluit ze af. 

Voor meer info: @marana.dam / www.MaranaDam.nl  

Bron: Bit & Cap

Foto’s: Demi van Reeven Fotografie / Privébezit