Dorien van Dijk
Dorien van Dijk

Vindingrijk dankzij de vorst

Nieuws

Het eerste nummer van Bit in dit nieuwe jaar komt deze week uit. Lees hier alvast de editorial van hoofdredacteur Dorien van Dijk.


“Heel eerlijk gezegd bekruipt mij in deze periode van het jaar weleens het gevoel van ‘wat zal ik vandaag weer eens met mijn paard gaan doen?’ Zadeltje erop en ‘de paaahahaden op, de laaahahanen’ in heeft mijn absolute voorkeur. In mijn beleving vindt Iluso dit ook. Tevreden briesend aan een lang teugeltje, even de hals opzij zwierend om naar het gejoel op het voetbalveld te kijken, om vervolgens met de oortjes recht naar voren weer verder te wandelen. Maar onze favoriete optie valt – ondanks dat mijn PRE niet beslagen is – af zodra het vriest en er gladde plekken op de weg ontstaan. Na één Bambi-op-het-ijs-ervaring kijk ik wel drie keer uit voordat ik een stukje over asfalt rijd. En dat gehobbel over door tractoren en andere zware voertuigen kapot gereden zandwegen is na een flinke vorstperiode ook alles behalve comfortabel.

Een wandelingetje aan de hand gaat nog wel. Dan gaat de hond gezellig mee. Terwijl ik mij zwikkend en glijdend een weg baan tussen laaghangende takken, hupst mijn hond soepel van links naar rechts over het oneffen bospad. Iluso kiest met zelfverzekerde  pas (dat hebben we toch maar mooi geoefend) zijn eigen route. Zonder tempo te verliezen stapt hij eenvoudig over een omgevallen boompje en ontwijkt hij een enorme, bevroren modderpoel. Glibberend probeer ik mijn edele viervoeter voor te blijven, maar dat valt niet mee. Behalve dat mijn worsteling van ‘even lekker een ommetje doen’ er waarschijnlijk heel komisch uitziet, weet ik ook weer waarom ik veel liever op mijn paard zit: hier ben ik niet voor gemaakt. Dan was ik wel soldaat geworden, of had ik mij aangemeld om in weer en wind glasvezelkabels aan te leggen. Nee, dit gaat zeker geen veelvuldig alternatief worden voor het buiten rijden.

Nu verkeer ik in de luxe positie dat ik vaak terecht kan in de binnenbak bij ons op stal. Wanneer er lessen zijn, is er nog een fijn stuk over waar ik Iluso kan longeren. Terwijl mijn Spanjaard braaf zijn rondjes draaft, zijn oren gehoorzaam naar de zijkant gedraaid, merk ik dat mijn gedachten – en dus die van mijn paard – snel afdwalen. Daarom probeerde ik afgelopen week het grondwerk wat uitdagender te maken met ‘obstakeltraining’. Het voorbereidende gesjouw met balken en zeiltjes is vooral voor mij een flinke training. Met het zweet nog op mijn rug, loods ik Iluso richting de ‘enge objecten’; benieuwd hoe hij zal reageren. Doodgemoedereerd wandelt hij vervolgens in een paar tellen langs, over en onder mijn zorgvuldig gepositioneerde obstakels door. Hoezo eng?

Oké, ik moet toegeven: vissers die juist een karper uit het water hengelen, volwassen mannen die hun ‘drone’ trainen in het maken van een duikvlucht en een kiepwagen die goed getimed zijn lading stenen uit de laadbak laat glijden, zijn veel enger. Misschien moeten we toch maar weer eens wat dressuuroefeningen gaan doen… of op Buienradar kijken wanneer het gaat dooien 😉”

Nu in Bit 243 onder meer:



  • Stoere trekpaarden

  • Clickertraining

  • Snuffelen aan aroma’s

  • Fit de winter door

  • Verlichting in de paardenstal

  • Correct laten nageven

  • Van rijbaan naar loopbaan

  • Paardenkunstenaar van Marokko

  • Doping: Topprestatie uit een potje?

  • Column Laurens van Lieren


Bestel ‘m hier!