Afbeelding

Het afscheid van Salute

Nieuws

Je paard, je maatje, je ‘alles’… En dan is hij niet meer. Hoe ga je verder, maar ook: hoe kijk je terug op jullie tijd samen? Op haar twaalfde verjaardag ging er voor Janis Boer een echte kinderwens in vervulling. Ze kreeg haar eigen pony. Toen ze te groot werd voor Salute was dat geen reden om hem weg te doen, hij mocht blijven en de jonge paarden opvoeden. Maar toen op hoge leeftijd Salutes lever en nieren ermee leken te stoppen kwam toch het moment van afscheid nemen.


[row]

[seven]

“Salute kwam op een bijzonder manier in mijn leven. Ik reed op een manege en mijn droom was natuurlijk een eigen pony. Ik had wel een verzorgpony en dit ging erg goed. We hadden het thuis niet heel breed dus ik dacht dat het bij een droom zou blijven. Op mijn twaalfde verjaardag ging ik samen met mijn moeder en mijn opa met een bus en trailer onderweg naar Brabant. Volgens mijn opa gingen we een fiets ophalen. Toen we bij het adres aankwamen stond er een pony. De eigenaar vroeg of ik even op hem wilde rijden, dit ik wilde ik natuurlijk wel. Het rijden ging eigenlijk wel goed en mijn moeder vroeg mij wat ik het liefste voor mijn verjaardag wilde hebben. Ik zei dat ik deze pony graag wilde, ook al wist ik dat ik dit toch niet zou gebeuren. Maar tegen mijn verwachting in, antwoordde mijn moeder dat dit goed was! En zo namen we Salute mee naar huis. Mijn moeder had haar motor, haar grootste hobby, verkocht om dit mogelijk te maken voor mij!”
[/seven]
[five]
[panel]

Salute
1989 tot 2016


Eigenaar: Janis Boer (1994)
Ras: Driekwart Arabier
Kleur: Vos


Salute had altijd grapjes en streken.


[/panel]
[/five]
[/row]

Opvoeden


“We hebben door de jaren heen heel wat verschillende dingen gedaan. Doordat ik ouder werd veranderde mijn interesse. Toen we net begonnen reden we vooral dressuur en wedstrijden, maar later deden we ook vrijheidsdressuur en gingen we samen wandelen. Toen ik uiteindelijk te groot voor hem werd, mocht Salute gewoon blijven. Hij heeft een aantal jonge paarden hier super opgevoed. Hij leek ze te vertellen dat ze zich moesten gedragen.”

Koliek


“Salute was altijd wat gevoelig voor koliek, het had het meestal wel één keer per jaar. Maar met zijn grote vechtlust kwam hij er iedere keer weer bovenop. Daarnaast werd hij in de winter ook vaak wat dunner, maar de laatste tijd kreeg ik hem moeilijk weer op gewicht. Toen ik hem liggend in zijn stal vond gingen er gelijk alarmbellen af, maar ik bleef wel rustig. Salute reageerde niet toen ik binnenkwam en toen ik in zijn stal hurkte, legde hij zijn hoofd op mijn been. Hij zuchtte en ontspande zich. Ik liet de dierenarts komen en vermoedde dat hij weer koliek had. Hij leek verstopt te zitten en werd gespoeld. Hij moest in de nacht opknappen.”

Keuze


“Die nacht ben ik regelmatig bij hem gaan kijken, maar hij knapte niet op. Zodra de dierenkliniek de volgende ochtend open ging heb ik ze gebeld. Er zou een dierenarts langskomen. Dit keer een andere. Deze dierenarts onderzocht hem nog een keer goed en kwam erachter dat zijn lever en nieren leken te stoppen. Hij vroeg me wat ik wilde doen. Dit was eigenlijk geen moeilijke beslissing. Het was tijd om afscheid te nemen. Het leek of Salute en ik deze keuze samen maakte, ik praatte met hem en legde hem uit wat er ging gebeuren. Hij leek mij hierbij te steunen.”

Afscheid


“We hebben hem naar een mooi plekje gebracht. Hij ging hier liggen. Ik mocht hem van de dierenarts zo neerleggen hoe ik wilde. Hierdoor leek het net alsof hij gewoon lekker van de zon lag te genieten, zoals hij zo vaak deed. Terwijl zijn hoofd op mijn been lag is hij ingeslapen. Het was best een mooi moment en het ondanks dat het natuurlijk heel moeilijk is om afscheid te nemen was het geen verdrietige dag. Als je al zolang samen bent, weet je dat er een keer een moment van afscheid nemen komt.”

Streken


“Ondanks dit mis ik hem natuurlijk wel. Ik mis zijn grapjes en streken. Zo stond hij altijd te headbangen zodra ik de radio in de stal aanzette. Hij stond dan met zijn hoofd en benen te schudden, dat kon hij zo de hele dag volhouden. Salute heeft mijn meisjesdroom waar gemaakt. Het is nooit leuk om afscheid te nemen, maar ik denk dat veel mensen er te lang mee wachten. Paarden zijn nooit egoïstisch, wij mogen dit in dit soort gevallen ook niet zijn.”

[gallery link=”file” ids=”https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/12/13335723_1164558226943706_936183713563662641_n-1.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/12/13606523_1188787517854110_6316007973388225590_n-1.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/12/14037800_1163946833680941_416938162_o.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/12/P1000273.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/12/P1000276.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/12/P1000838.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/12/P1010916.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/12/P1040823.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/12/Salute-concour-hippique.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/12/saluteelvi.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/12/Salutemij.jpg|”]

[hr]

Elke vrijdag vind je een nieuw verhaal online. Wil jij jouw verhaal vertellen? Geef je op!


[button href=”https://www.bitmagazine.nl/algemeen/heb-jij-je-paard-verloren-doe-je-verhaal-in-de-online-rubriek/49407/”]Geef je op[/button]
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding