jeralito
jeralito

Nieuw licht op zaak ‘horrorhengst’

Nieuws

Alweer zeventien jaar geleden kopte de Telegraaf “Horrorhengst bijt amazone dood”, over het bizarre overlijden van westernamazone Larissa Dumont. De zaak raakte door de jaren wat vergeten, maar de Telegraaf kreeg vorige week foto’s in het bezit van het slachtoffer en ging op zoek naar de ware reden van het overlijden van de amazone. Daarbij stuitte de krant op een moordscenario.


In 1997 ontdekten agenten na een alarmtelefoontje een bloedbad achter een huis bij Nieuwveen. In het midden van de buitenbak lag het lichaam van een vrouw in het zand. Extreem toegetakeld, alsof ze door een roofdier was verscheurd. In het hoekje van de bak stond haar bonte hengst, zijn mond en neus zaten onder het bloed.

De vrouw wordt geïdentificeerd als de succesvolle wedstrijdamazone Larissa Dumont, met haar hengst Jetalito Jet Set behaalde ze talloze overwinningen. De hengst kreeg een dag na het drama de schuld op zich geschoven. Hij zou zijn geschrokken en Larissa te lijf zijn gegaan. Een forensische sectie is nooit uitgevoerd en het dossier ging de kast in. 

Maar nu heeft de Telegraaf foto’s van Larissa in zijn bezit, die volgens de krant heel wat anders vertellen dan dat de politie al jaren wil doen geloven. De amazone lag in een vreemde houding, ze had niet alleen op haar lichaam bloed, ook op haar handen zaten diepe sneeën, alsof ze een belager te lijf wilde gaan. “Ze heeft het wapen aan zien komen en nog geprobeerd zich te verweren”, aldus de forensisch expert. In haar hals zaten snijwonden en nergens waren afdrukken van paardentanden te zien.

De krant deed ook navraag bij een ervaren dierenarts, deze kwam tot dezelfde conclusie. “Een paardenbeet is dit absoluut niet. Als een paard een mens bijt, doet het dat meestal in de bovenarm en niet in de hals. Zo’n beet laat hooguit blauwe plekken na. Daarnaast was het paard al acht jaar en dan zijn de voortanden niet scherp meer. Dit kan de hengst onmogelijk hebben gedaan.”

Op de foto’s is nog meer te zien. Zo werd het paard aangetroffen met een halster én hoofdstel, waardoor het paard volgens de dierenarts zijn mond onmogelijk zo ver open had kunnen doen. Ook zagen de vegen bloed op het hoofd van het paard eruit alsof ze erop zijn gesmeerd, de dader wilde het op een ongeluk doen lijken.

Volgens de krant wijst dat laatste op een moordenaar uit de directe kring van het slachtoffer, iemand die er belang bij had en er alles aan deed om uit het zicht van de recherche te blijven. Haar toenmalige vriend trof Larissa aan, hij wil de krant niet te woord staan. Wel liet hij in een kort telefoongesprek weten niet in paardenbeten te geloven, maar bang te zijn om als dader te worden gezien.

Driekwart jaar na de dood van Larissa deed hij zijn verhaal. Hij vertelde weinig van paarden af te weten en dat ze net voor het rijden had gezegd Jetalito weer met sporen te zou rijden, hij zou haar vanaf een afstand in de gaten hebben gehouden. Na ongeveer vijf minuten probeerde Larissa af te stijgen en nog eens tien minuten later kreeg de man argwaan omdat hij ‘haar niet meer zag’.

Snel ging hij naar de buitenbak, waar hij het paard stil zag staan en zijn vriendin op de grond zag liggen. Hij dacht eerst dat ze bewusteloos was, maar toen hij haar verwondingen zag wist hij dat ze op slag dood was. Hij verklaarde dat het paard bloed om zijn mond had.

Op het moment dat de politie er was, was de man nog in shock. Maar de dag erna ging hij opzoek naar aanwijzingen, hij vond niets waarop wees dat Larissa was gebeten. Hij zag wel dat een van de stijgbeugels van het zadel beschadigd was en constateerde dat Larissa van het paard was gevallen, in de beugel is blijven hangen en ‘met haar hoofd tegen een blok sloeg’.

Volgens de krant, die een patholoog sprak, klopt dat verhaal totaal niet. Volgens hem zou het letsel er dan anders uit hebben gezien. “De ligging van het slachtoffer en het bloedpatroon op haar kleding, rond het lichaam, op de sporenriempjes en op het paard kloppen niet met dit verhaal. Alles wijst erop dat de vrouw elders is omgebracht en later is neergelegd.”

De krant vroeg ook een aantal westernruiters om hun mening, zij concludeerden dat Larissa waarschijnlijk niet eens op haar paard heeft gezeten. De amazone droeg gymschoenen, iets waar een ervaren amazone niet mee gaat rijden. Om de schoenen zaten sporen, die waren zo strak aangesnoerd dat het ijzeren deel op de achillespees drukte, wat veel pijn doet. Ze melden ook dat het paard ongewoon was opgezadeld, door iemand die geen verstand van paarden heeft.

De patholoog gaf nog een reden waarom het sleepverhaal niet klopt. Larissa’s vriend gaf namelijk aan Jetalito ongezadeld te hebben aangetroffen. “Het slachtoffer was nadat ze de verwondingen op liep niet meer in staat nog een stap te verzetten, laat staan haar paard af te zadelen.”

Volgens een belangrijke getuige ging het al een tijdje niet goed tussen Larissa en haar vriend. Hij vertelt dat Larissa’s vriend haar probeerde te dwingen te stoppen met de paarden en dat ze daarom een punt achter hun relatie wilde zetten. Na haar dood kreeg de man een deel van haar erfenis en verdiende hij geld aan de verkoop van haar paarden.

De familie heeft nooit iets te horen gekregen over de details van de dood van Larissa. “De politie liet ons geen foto’s zien en daarom gingen we altijd uit van een ongeluk. Nu blijkt het dat er wellicht sprake is van een misdrijf en wij vinden dat de politie alsnog onderzoek zou moeten instellen. Want als het moord was, loopt wel een dader vrij en onbestraft rond.”

De Telegraaf is op zoek naar tips over de moord.

Bron: Telegraaf
514618