IMG_0362 (Large)
IMG_0362 (Large)

Bouchra van Persie: ‘Paarden zijn een heerlijke uitlaatklep’

Nieuws

Wie de naam Van Persie hoort, denkt waarschijnlijk al snel aan ‘Robin’ en ‘voetbal’. Maar naast voetbal wordt er een andere sport actief bedreven in huize Van Persie. De enthousiaste amazone Bouchra van Persie vertelt in Bit Mode over haar liefde voor paarden, verhuizen naar Turkije en haar kijk op ruitermode.


We kennen Bouchra van Persie vooral in haar rol als vrouw van de wereldberoemde voetballer Robin van Persie. Ze geeft af en toe een interview, en werd tijdens Robins carrière in Groot-Brittannië uitgeroepen tot de mooiste voetbalvrouw van Engeland, maar van een glitter- en glamourbestaan is geen sprake. Nee, Bouchra spendeert haar tijd liever aan haar gezin, vrijwilligerswerk en aan haar paarden. “Paardrijden geeft me rust”, vertelt ze. “In het zadel heb je geen telefoon bij je en moet je je concentreren. Ik ben dan alleen bezig met mijn eigen gevoel, mijn zit, de natuur en wat mijn paard doet. Mijn leven kan best hectisch en druk zijn. Paarden zijn een heerlijke uitlaatklep in stressvolle tijden of wanneer ik even weg wil van alles.”

Jeugdliefde


Bouchra bracht haar jeugd door in een Rotterdamse buitenwijk. “Daar is mijn liefde voor paarden begonnen, want vlakbij ons huis stonden pony’s waar ik voor mocht zorgen. Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik daar keer op keer met vriendinnetjes heen ging. Daarna heb ik jarenlang fanatiek paard gereden.” Bouchra stopte met paardrijden toen ze naar de middelbare school ging, maar hield de intentie om het ooit weer eens op te pakken. Op wat vakantieritjes na reed Bouchra niet meer, tot haar dochtertje Dina op vijfjarige leeftijd interesse in paarden kreeg. Het gezin woonde destijds in Engeland en Bouchra vond een manege waar haar dochter – die naar Engelse maatstaven als vijfjarige eigenlijk nog een jaar te jong was om met paardrijden te beginnen – lessen kon nemen. “En toen was ik weer op een manege en stond ik plotseling weer tussen de paarden.” Net als vroeger. Al snel nam Bouchra zelf ook wat lessen. Het cliché bleek waar: paardrijden verleer je niet.

Engeland


Engeland bleek een prima plek om de paardensport weer op te pakken. “Bijna iedereen rijdt daar. In Engeland heb je golf en paardensport. Alle jongetjes lijken te golfen en alle meisjes rijden paard. We woonden op het platteland, met volop mogelijkheden om met paarden bezig te zijn. De opties waren legio, er waren veel instructeurs en het was niet eens prijzig. Ik herinner me uit mijn jeugd dat paardrijden een heel prijzige hobby was, maar in Engeland was paardrijden betaalbaar.”

Cadeau


“Ik ervaar paardrijden wel anders nu ik moeder ben”, bekent Bouchra. “Ik kan me niet herinneren dat ik als kind angst had. Viel ik van een paard, dan klom ik er zo weer op. Laatst heb ik mijn pols gebroken tijdens een val bij het springen, en een gebroken pols is heel lastig als moeder van twee kinderen.” Alhoewel de spanning van het springen haar blijft trekken, focust Bouchra voorlopig op dressuur. Haar KWPN’er Waldo is daar uitermate geschikt voor. “Waldo is het paard waar ik vaak op leste. Robin kocht hem drie jaar geleden voor me als cadeau voor ons huwelijksjubileum en voor moederdag. Met Waldo heb ik een bijzondere klik. Hij is lief en ondeugend en ik mis hem als ik niet bij hem ben. Zodra hij mijn stem hoort, begint hij me te zoeken.” Haar tweede paard Tyson is een Duitse warmbloed, waar Bouchra – tot haar polsbreuk – regelmatig mee sprong. “We waren in wedstrijdtraining, maar sinds de polsbreuk staat het op een laag pitje.“ Bouchra past zich graag aan haar paarden aan. “Waldo is bijvoorbeeld heel lief en rustig, maar heeft wel duidelijke grenzen nodig. Als ik niet streng ben, dan spant hij zich niet in en loopt hij niet aan de teugel. Hij test me wel. Tyson is een paard dat alles doet, maar hij test mij ook wel een beetje. In het zadel ben ik vrij streng voor mijn paarden en als ik op stal met ze bezig ben, dan ben ik misschien iets te lief. Ik neem graag de tijd. Als mijn paarden bijvoorbeeld worden geschoren, neem ik alle tijd en praat ik rustig met ze, terwijl een ander het misschien zo snel mogelijk doet. Eigenlijk komt het wel overeen met hoe ik als moeder ben: zorgzaam, maar ook best wel direct. Ik kan mijn grenzen goed aangeven.”

Lees het hele artikel in het online inkijkexemplaar van Bit Mode.
IMG_0448 (Large)