Paradepaardje: ‘Wendy heeft een slechte start gehad’

7 augustus 2016, 00:00 Nieuws

Van trouwe Tinker tot ritselige Belg, van fanatieke minishet tot atletische Shire. In deze rubriek gaan we op zoek naar de niet alledaagse paardenrassen en hun talent. Dat hoeft niet per se dressuur te zijn of springen. In deze rubriek zetten we deze opvallende paradepaardjes in de schijnwerper. Vandaag: Wendy, een Shetlander.

“Mijn kleine grote vriend”, noemt Lieke Valentijn (22) uit Sint Willebrord haar elfjarige Shetlander Wendy. Lieke trof eind vorig jaar de toen tienjarige merrie aan bij een boer tegenover haar oom en tante aan. “Mijn tante vertelde dat ze had gezien dat het niet goed ging met de pony en dat ze er bedroefd uit zag. Ik was op dat moment op zoek naar een verzorgpony en dacht ‘laat ik eens een kijkje nemen’. Toen ik bij Wendy aankwam schrok ik van de situatie waarin Wendy verkeerde. Ik trof haar aan met een te strak kalverhalster om waardoor ze niet goed kon eten. Ze kreeg koeienvoer van de boer wat ze natuurlijk niet graag at en stond op houten planken in een koeienstal zonder stro of juiste ondergrond en ze zag er qua lichaamshouding en gelaat depressief uit.”

Hinniken

“Ik ben daarna zo snel mogelijk naar de winkel gereden voor een goed passend halster, ponybrokken en een nieuwe poetsset om Wendy vanaf dat moment, in overleg met de boer, goed te kunnen verzorgen. Ik ben daarna iedere dag naar haar toe gegaan om haar eten te geven, te poetsen en, indien mogelijk, een aantal uurtjes op de wei te zetten en liefde te geven. Als ik niet naar Wendy toe kon gaan was mijn dag niet compleet omdat ik dat ik steeds meer van Wendy ging houden en ik merkte dat dit ook wederzijds was. Iedere keer als ik Wendy bezocht en zij mij zag aan komen lopen hinnikte ze vrolijk naar me. Later kende ze het geluid van mijn auto en stond al blij paraat zodra ze deze hoorde. Dit gaf mij veel voldoening, omdat hieruit bleek dat ze zich op haar gemak bij mij voelde en ze het fijn vindt om bij me te zijn.”

Slacht

“Toen ik op een dag naar het paspoort van Wendy vroeg, omdat ik nieuwsgierig was naar haar stamboom, vertelde de boer mij iets vreselijks. Hij wilde haar voor de lente weghebben en anders ging ze naar de slacht. Ik schrok ontzettend, maar riep direct dat ik haar dan mee zou nemen. Ik liet Wendy nakijken door een dierenarts. Ze was gezond, maar niet in de beste conditie. Vanaf Tweede Kerstdag kon ik haar als mij eigen pony beschouwen.”

Trailer

“Wendy was het vervoer met een trailer niet gewend, maar liep er desondanks zonder moeite in. Toen ik in de trailer keek voor vertrek zag ik dat Wendy op rust stond. Dat gaf mij een goed gevoel gaf en ik zag het als een teken van het vertrouwen dat Wendy in korte tijd in mij had gekregen. Hieruit kon ik concluderen dat Wendy blij was om met mij mee te gaan naar een nieuw en vooral goed tehuis. Sindsdien oogt ze erg gelukkig. Ze staat gezellig bij andere paarden in de wei, ik let goed op haar gezondheid en ik train haar.”

Vertrouwen

“Ik heb ontdekt dat je niet per se een rijpaard hoeft te hebben om plezier te hebben. Je kunt ook een leuke shet hebben als grote vriend. Wendy is een bijzonder dier. Ze was eerst onzeker en bang en vond veel geluiden eng, evenals bewegingen en aanrakingen. Dit zal met haar verleden te maken hebben gehad. Wat Wendy nu in z’n korte tijd geeft geleerd is ongelooflijk. Het is niet te beschrijven dat zij zo snel vertrouwen in mij heeft en ik er nu werkelijk alles mee kan. Wendy hinnikt continu en geeft mij het gevoel dat ze me dankbaar is voor alle zorgen.”

Kusje

“Wendy was in het begin een beetje onwennig omdat zij nog ongetraind was en haar geen vaardigheden waren aangeleerd. Door het vertrouwen in elkaar konden wij samen al snel veel progressie maken in de trainingen. Als je je inleeft in een dier, dan geloof ik dat je elke pony succesvol kunt trainen. In zeven maanden tijd hebben we een band opgebouwd en weet ik dat Wendy voor mij door het vuur zou gaan. Wendy heeft betere manieren geleerd zoals netjes aan de hand meelopen, niet meer bijten of schoppen en ze is socialer geworden, omdat zij geen andere paarden gewend was. Ik heb haar vaardigheden geleerd zoals longeren en vrij longeren. Op het moment ben ik bezig met vrijheidsdressuur en ben ik Wendy aan het voorbereiden om voor een kar te staan. Laatst heb ik Wendy geleerd om mij een kusje te geven, wat natuurlijk heel schattig is.”

Luxe

Lieke vindt het belangrijk om goed voor Wendy te zorgen, zeker na haar slechte start. En in de toekomst wil ze misschien nog wel een veulen van haar fokken. Het is een grote Shetlander van 1.10 meter. “Ze heeft in het verleden al eens een predicaat behaald. Wendy heeft ook een bijzondere vachtkleur, namelijk donkerbruin met een gouden tintje bij haar neus, billen en ogen. Vele mensen vinden haar een luxe merrie.”