Aanleuning en rechtrichten
NieuwsIk vertelde in mijn vorige blog over de basisprincipes waarmee wij onze paarden trainen. We waren begonnen met controle. Tempocontrole is daar een aspect van. Daarnaast zijn er nog twee vormen van controle die wij heel belangrijk vinden voor de opleiding van onze paarden: controle over de aanleuning en controle over het rechtrichten.
Het uiteindelijke doel is volledige controle, maar van een jong paard kun je natuurlijk minder verwachten dan van eentje die verder is opgeleid. Bij Don Soberano begint de controle over het tempo al aardig te lukken. Hij loopt al behoorlijk ontspannen rond in het tempo dat wij van hem willen, zonder zelf sneller of langzamer te gaan. Ook kunnen we al best goed wat variëren in het tempo. Sneller, langzamer, ruimer, korter. Alles wel aangepast aan zijn leeftijd en africhtingsniveau. De controle over de aanleuning is nog wel even een ding. Hij wordt graag wat kort in de hals en wil dan de verbinding aan de hand verbreken. In het begin hebben we veel tijd gestoken in het constant leren zijn van die verbinding, zonder al te veel aandacht te geven aan de houding. We zijn nu zover dat we een beetje de baas worden over zijn hoofd-hals-houding. In een later stadium wil ik daar dan weer in kunnen variëren, om zodoende daar weer meer controle over te krijgen.
Sommigen zullen zich wel afvragen waar het Skala der Ausbildung een rol gaat spelen. Nou, eerlijk gezegd doe ik daar niks mee. In ieder geval niet waar het de opleiding van onze paarden betreft. Ik vind het Skala best wel een fijne leidraad voor hoe het eruit moet zien wanneer ik als jurylid aan de baan zit. Sterker nog, wij leren juryleden hun punten te geven aan de hand van het Skala. Maar de weg ernaartoe is een ander verhaal. De volgende keer ga ik hier iets dieper op in.
