Niet alle esdoornsoorten gevaarlijk voor paarden
NieuwsDe faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht en RIKILT Wageningen UR onderzochten de sterfte van paarden als gevolg van atypische myopathie. Atypische Myopathie is een ernstige spieraandoening die kan optreden na het eten esdoornbladeren, -zaden en/of –spruiten waarin de giftige stof hypoglycine A zit.
Jaarlijks sterven er honderden paarden in West-Europa aan atypische myopathie. De behandeling hiertegen wordt steeds beter en sneller, maar desondanks sterft nog steeds 70% aan de ziekte. Voorkomen is dus van levensbelang.
Wel of niet giftig
De oorzaak van atypische myopathie is dus de stof hypoglycine A, die soms wel en soms niet in de esdoorn aanwezig is. Er werd een oproep gedaan onder paardeneigenaren om monsters op te sturen van de esdoorns rond hun weides. De onderzoekers ontvingen drie soorten esdoorns, de gewone esdoorn, de veldesdoorn en de Noorse esdoorn. Bij de veldesdoorn en de Noorse esdoorn werd de giftige stof niet aangetroffen. De gewone esdoorn bevatte deze wel. Voor paardeneigenaren is het dus belangrijk om te weten welke soort esdoorn rond hun weide of paddock staan.
Gewone esdoorn
Dat de gewone esdoorn hypoglycine A bevat wil echter niet zeggen dat de boom definitief giftig is. Er zijn namelijk vele voorbeelden waarbij paarden niet ziek werden van het eten van de gewone esdoorn. De hoeveelheid hypoglycine A bleek niet veel te zeggen over het ziek worden van de paarden. Er zijn mogelijk dus meer factoren nodig voordat een paard ziek wordt.
Preventie
De onderzoekers adviseren weides waar gewone esdoorns omheen staan goed schoon te houden. Je kunt de bladeren verwijderen met een bladblazer, of de weide verkleinen om zo de afstand tot de bomen groter te maken. Zorg er daarnaast ook voor dat de paarden beschikken over voldoende gras of ruwvoer om te voorkomen dat ze van de bladeren gaan eten.
