IMG_0003 bijgesneden
IMG_0003 bijgesneden

De ponytijd van ... Alice Naber-Lozeman

Nieuws

Weet je het nog? De dagen dat je urenlang op de manege rondhing, tikkertje deed op de pony en zorgeloze tochten maakte? Je bent niet de enige. Iedereen moet ergens beginnen en zelfs de hedendaagse toppers hebben vroeger gekke dingen gedaan. Alice Naber-Lozeman vertelt over haar herinneringen aan vroeger.




[caption id=”attachment_41134” align=”alignright” width=”300”] Links zie je Eminent, de eerste pony van Alice.[/caption]

Eminent
“Toen ik acht jaar oud was, kreeg ik mijn eerste eigen pony: Eminent. Hij was gefokt door Piet van de Schans en was vernoemd naar zijn olympiadepaard. Eminent was een valkje. Toen ik tien was, opende ik op Eminent manege Luxool te Nijkerk samen met de andere kinderen van de ponyclub. Het is vandaag de dag nog steeds een grote en moderne accommodatie. Ik heb er pas nog de regiokampioenschappen gereden.

Ponyclub
“Ik ging bij de ponyclub rijden: PC de Toekomst (hoe toepasselijk!) in Nijkerk. Teus van de Brink, de vader van springruiters Dennis en Stephanie, was ook lid en van hem kreeg ik mijn eerste rijbroek en zadeltje. Daarvoor kwam ik gewoon in een spijkerbroek en zonder zadel. Ik denk met veel plezier terug aan die tijd! Vanaf mijn tiende mocht ik op wedstrijd en ging ik met Teus en zijn vader Klaas naar mijn eerste wedstrijd, want mijn ouders waren in het buitenland omdat mijn vader een Military had.”
In 1983 gaven we met de ponyclub een demonstratie op het CHIO Rotterdam, we gingen toen erg hard over de heggen en ik kan me nog goed herinneren dat Prins Bernhard er ook te paard was.”

Vriendinnen
“Mijn ponyclubvriendinnen uit die tijd spreek ik nu nog. Ik kan me nog herinneren dat we met zijn allen op ponykamp gingen. Dat was lachen, gieren, brullen. Ook deden we speurtochten en droppingen.”

Eerste wedstrijd
“Toen ik wat ouder was kreeg ik een grotere pony, Kimbel. Mijn broertje Henk Jan ging toen op Eminent rijden. Op de groepsfoto (uit 1982) was ik de zesde van rechts, toen nog met Eminent. Ik kom nog veel van die mensen tegen op de ponywedstrijden van hun kinderen. Mijn eerste wedstrijd was in 1981 en ik wist niet eens dat je prijzen kon winnen. Ik vond het helemaal leuk, zo allemaal samen pony rijden.

Kimbel & Why Not
Met Kimbel reed ik in 1984 in Saumur een grote ponywedstrijd, de voorloper van het EK pony’s. In de herfst kreeg Kimbel een blessure en toen kreeg ik Why Not. Met dit paard werd ik in 1987 zevende op het EK junioren in Pratoni del Vivaro. Verder reed ik vroeger niet mega veel wedstrijden. Mijn vader was actief in de sport. We hadden een druk melkveebedrijf en ik had nog twee broertjes en een zusje onder me, dus mijn ouders hadden genoeg te doen.”
Eminent (Large)
IMG_0004 bijgesneden
IMG_0002 bijgesneden (Large)
IMG_0005 bijgesneden (Large)